ബൈബിളിലെ പുരുഷന്മാർ

ബൈബിളിലെ പുരുഷന്മാർ

അസ്തിത്വദ്യോതകമാണ് പേര്. പേർകൂടാതെ ഒന്നും നിലനില്ക്കുന്നില്ല. “ഒരുത്തൻ എന്തുതന്നെ ആയിരുന്നാലും അവനു പണ്ട് തന്നെ പേർ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു.” (സഭാ, 6:10). “ആകാശസൈന്യത്തെ സൃഷ്ടിച്ച ദൈവം അവയെ എല്ലാം പേർചൊല്ലി വിളിച്ചു.” (യെശ, 40:26). എല്ലാ ജീവികൾക്കും പേർ നല്കിയതോടു കൂടിയാണ് സൃഷ്ടിയുടെ പൂർത്തീകരണം വന്നത്. (ഉല്പ, 2:18-23). പേർ ചോദിക്കുന്നത് ആ വ്യക്തിയുടെ അസ്തിത്വത്തെ ചോദിക്കുന്നതിനു തുല്യമാണ്. (1ശമൂ, 24:21; 2രാജാ, 14:27; ഇയ്യോ, 18:17; സങ്കീ, 33:4; യെശ, 14:22; സെഫ, 1:14).

പഴയനിയമത്തിലെ പേരുകൾ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്. ഏശാവ് സഹോദരനായ യാക്കോബിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞു. “ശരി, യാക്കോബ് എന്നല്ലോ അവന്റെ പേർ; രണ്ടു പ്രാവശ്യം അവൻ എന്നെ ചതിച്ചു.” (ഉല്പ, 27:36). സ്വന്തം ഭർത്താവിന്റെ അവിവേകത്തിന് ഒഴിവുകഴിവായി അബീഗയിൽ അയാളുടെ പേരും അർത്ഥവും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു: “ദുസ്സ്വഭാവിയായ ഈ നാബാലിനെ യജമാനൻ ഗണ്യമാക്കരുതേ; അവൻ തന്റെ പേർ പോലെ തന്നെ ആകുന്നു. നാബാൽ എന്നല്ലോ അവന്റെ പേർ; ഭോഷത്വം അത്രേ അവന്റെ പക്കൽ ഉള്ളത്. (1ശമൂ, 25:25). പേരു മാറ്റുന്നതിൽ സ്വഭാവമാറ്റം പ്രതീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. യാക്കോബ് യിസ്രായേൽ ആയി മാറിയപ്പോൾ സ്വഭാവത്തിനും വ്യതിയാനം വന്നു. ഒരാളിന്റെ പേരിൽ സംസാരിക്കുകയാ പ്രവർത്തിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നതു അയാളുടെ പ്രതിനിധിയായി അയാളുടെ അധികാരത്തിൽ സംസാരിക്കുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. (1ശമൂ, 17:45; 25:5,9; 1രാജാ, 21:8). ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വഭാവവും നേട്ടങ്ങളും പരക്കെ അറിയപ്പെടുമ്പോൾ അയാൾക്കു കീർത്തി ലഭിക്കുന്നു. ഇതിൽ നിന്നു കീർത്തി, പ്രസിദ്ധി, എന്നീ അർത്ഥങ്ങൾ പേരിനുണ്ടായി.

പുതിയനിയമത്തിലെയും പഴയനിയമത്തിലെയും പ്രധാനപ്പെട്ട പുരുഷന്മാരുടെ പേരും വിവരങ്ങളും