മുന്തിരിവള്ളി (vine)

ഒലിവ്, അത്തി എന്നിവയോടൊപ്പം പലസ്തീനിലെ സവിശേഷ സസ്യങ്ങളിലൊന്നാണ് മുന്തിരിച്ചെടി. യോഥാമിന്റെ ഉപമയിൽ ഇവ മൂന്നും ഒരുമിച്ചു പറയപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്: (ന്യായാ, 9:8-13). ദേശത്തിലെ പ്രധാന ഫലവും തോട്ടവും മുന്തിരിയുടേതാണ്. (യോശു, 24:13; 1ശമൂ, 8:14; 2രാജാ, 5:26; യിരെ, 5:17; 40:10; ഹോശേ, 2:12) ആദ്യകാലത്തു യിസ്രായേല്യരിൽ അധികം പേരുടെയും സമ്പത്തു അവരുടെ മുന്തിരിത്തോട്ടം മാത്രമായിരുന്നു. നാബോത്ത് സ്വന്തം മുന്തിരിത്തോട്ടം ആഹാബിനു വില്ക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനു കാരണം അതാണ്. (1രാജാ, 21:1-4). 

പേരുകൾ: 1. ഗെഫെൻ (gephen)  മുന്തിരിവളളി: (ഉല്പ, 40:10). 55 തവണ പ്രയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2. സോറേക് (soreq) വിശിഷ്ട മുന്തിരിവള്ളി. മൂന്നു പ്രാവശ്യം: (ഉല്പ, 49:11; യെശ, 5:2; യിരെ, 2:21). ഇത് കല്ലില്ലാത്തതും ഊതനിറമുള്ളതും സ്വാദിഷ്ടവും ആയ മുന്തിരിങ്ങാ ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്നു. 3. നാസിർ (naziyr) വള്ളിത്തല മുറിക്കാത്ത മുന്തിരിവള്ളി: (ലേവ്യ, 25:5, 11). പതിനാറ് പ്രാവശ്യമുണ്ട്. ഏഴാം വർഷവും അമ്പതാം വർഷവും മുന്തിരിവള്ളിയുടെ വള്ളിത്തല മുറിക്കുവാൻ പാടില്ല. 4. അംപെലൊസ് (ഗ്രീക്ക്: ampelos) ഒൻപത് പ്രാവശ്യമുണ്ട്: (മത്താ, 26:29).  

മുന്തിരിച്ചെടിയുടെ ജന്മനാട് അർമ്മീനിയ ആയിരിക്കണം. പടിഞ്ഞാറു പോർച്ചുഗൽ മുതൽ കിഴക്ക് ഭാരതംവരെയുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ മുന്തിരി കൃഷി ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഈജിപ്റ്റിൽ ഇപ്പോൾ മുന്തിരിക്ക്യഷി കുറവാണ്. എന്നാൽ തിരുവെഴുത്തുകളിൽ ഈജിപ്റ്റ് മുന്തിരിക്കൃഷിയുടെ ദേശമായി പരാമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. (ഉല്പ, 40:9-11; സംഖ്യാ, 20:5; സങ്കീ, 78:47). മിസ്രയീമിലെ ശവകുടീരങ്ങളിലെ ചുവരുകളിൽ നിന്നും വീഞ്ഞുണ്ടാക്കുന്നതിന്റെ വിവിധഘട്ടങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ കണ്ടെടുത്തിട്ടുണ്ട്. 

അരരാത്ത് പർവ്വതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് മുന്തിരിച്ചെടിയുടെ പേർ ആദ്യം കാണുന്നത്. പ്രളയാനന്തരം പെട്ടകത്തിനു പുറത്തുവന്ന നോഹ മുന്തിരിത്തോട്ടം നട്ടുണ്ടാക്കി. ഇതാണ് മുന്തിരിത്തോട്ടത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ബൈബിളിലെ ആദ്യത്തെ പ്രസ്താവന. എബ്രായർ കനാൻ കൈവശപ്പെടുത്തുന്നതിനു മുമ്പു അവിടെ മുന്തിരിക്കുഷി ഉണ്ടായിരുന്നു. ശാലേം രാജാവായ മല്ക്കീസേദെക് വീഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നു അബ്രാഹാമിനെ എതിരേറ്റു. (ഉല്പ, 14:18). ഒറ്റുകാർ നല്കിയ വിവരങ്ങളും (സംഖ്യാ, 13;20,24), വാഗ്ദത്ത നാടിനെക്കുറിച്ചുള്ള മോശെയുടെ സൂചനകളും (ആവ, 6:11) ഇതിനു മതിയായ തെളിവാണ്. യെഹൂദാ മുന്തിരിക്കൃഷിയിൽ പ്രസിദ്ധി നേടിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു എന്നു യാക്കോബിന്റെ അനുഗ്രഹം വ്യക്തമാക്കുന്നു. (ഉല്പ, 49:11). എസ്ക്കോൽ താഴ്വരയും, ഫെലിസ്ത്യ സമതലത്തിലെ സോരേക്കും മുന്തിരിക്കഷിക്കു പ്രഖ്യാതമായിരുന്നു. (ന്യായാ, 14:5; 16:4). ഏൻ-ഗെദി മുന്തിരിത്തോട്ടവും (ഉത്ത, 1:14), സിബ്മാ മുന്തിരിത്തോട്ടവും (യിരെ, 48:32) ശ്രദ്ധേയമത്രേ. ഹെൽബോനിലെ വീഞ്ഞു സോരിലേക്കു കയറ്റുമതി ചെയ്തിരുന്നു. (യെഹെ, 27:18). ലെബാനോനിലെ വീഞ്ഞിന്റെ സൗരഭ്യം ഹോശേയാ പ്രവാചകനു ഉപമാനമാണ്. (ഹോശേ, 14:7). വിശുദ്ധനാട്ടിലെ ഏറ്റവും നല്ല മുന്തിരിങ്ങയായി ഇന്നും കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതു ഹെബ്രോനിലേതാണ്. ആറും ഏഴും പൗണ്ട് ഭാരമുള്ള മുന്തിരിക്കുലകൾ ഇവിടെ സാധാരണമാണ്. 

മുന്തിരിക്കുഷി: മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിന്റെ നിർമ്മാണം വളരെ ചെലവുള്ളതും ഭാരമേറിയതും ആണ്. ആദ്യമായി മുന്തിരിത്തോട്ടത്തെ ചുറ്റും വേലികെട്ടി അടയ്ക്കുന്നു. മറ്റൊരു കൃഷിക്കും ഇതുപോലൊരു ചുറ്റുവേലി ആവശ്യമില്ല. മുന്തിരിവളളികളെ കുറുക്കന്മാരിൽ നിന്നും (ഉത്ത, 2:15), കാട്ടുപന്നിയിൽ നിന്നും (സങ്കീ, 80:13), കള്ളന്മാരിൽ നിന്നും (യിരെ, 49:9) രക്ഷിക്കണം. വേലക്കാർക്കു വേനൽക്കാലത്തു പാർക്കുന്നതിനായി ഒരു കാവൽ ഗോപുരം നിർമ്മിക്കും. കെട്ടിയടച്ച തോട്ടത്തിനുള്ളിൽ കുഴികളെടുത്തു മുന്തിരിത്തൈ നടുന്നു. വരികൾ തമ്മിലുളള അകലം 2.5 മീറ്റർ ആണ്. വലിയ കല്ലുകൾ പെറുക്കി തോട്ടത്തിനകത്തു വരിവരിയായി മതിലുകൾ പോലെ അടുക്കും. ഈ കന്മതിലുകളിലാണ് മുന്തിരിവള്ളി പടർന്നു കയറുന്നത്. അടുത്തുള്ള വൃക്ഷത്തിലും പടർന്നു കയറാൻ അനുവദിക്കും. “അതു (മുന്തിരിവള്ളി) തിങ്ങിയ കൊമ്പുകളുടെ ഇടയിൽ വളർന്നു പൊങ്ങിയിരുന്നു; അതു പൊക്കം കൊണ്ടും കൊമ്പുകളുടെ പെരുപ്പം കൊണ്ടും പ്രസിദ്ധമായിരുന്നു.” (യെഹെ, 19:11). അതുകൊണ്ടു ഒരുത്തനു തന്റെ മുന്തിരിവളളിയുടെ കീഴിൽ ഇരിക്കാം. (1രാജാ, 4:25). ഫലം കായ്ക്കാത്ത വള്ളിത്തല മുറിച്ചുകളയും. (ലേവ്യ, 25:3; യോഹ, 15:2; യെശ, 18:5). മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിൽ ചക്കു നാട്ടി ഗോപുരം പണിയും. (മർക്കൊ, 12:1). മുന്തിരിങ്ങാ പാകമായാൽ അവ കുട്ടകളിൽ ശേഖരിച്ചു ചക്കിലേക്കു കൊണ്ടുപോകുന്നു . മുന്തിരിച്ചക്കുകൾ പാറയിൽ വെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കുഴികളാണ്. മുന്തിരിപ്പഴം ചവിട്ടുന്നത് ഉല്ലാസമായി പാടിക്കൊണ്ടോ ആർത്തു വിളിച്ചുകൊണ്ടോ ആണ്. (യെശ, 16:10; യിരെ, 25:30). വീഞ്ഞു തുരുത്തികളിൽ അടച്ചു സൂക്ഷിക്കുന്നു. (മത്താ, 9:17). മുന്തിരിങ്ങ സൗകര്യപ്രദമായ ഭക്ഷണപദാർത്ഥമാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും ഉണക്കിയെടുത്ത മുന്തിരിങ്ങ. (1ശമൂ, 30:12; 1ദിന, 12:40). മുന്തിരിപ്പഴം അപ്പത്തോടു ചേർത്തു ഭക്ഷിക്കും. 

മുന്തിരിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദമായ ചട്ടങ്ങൾ ന്യായപ്രമാണത്തിലുണ്ട്. നട്ടശേഷം മൂന്നുവർഷം മുന്തിരിയുടെ ഫലം തിന്നാൻ പാടില്ല. നാലാം വർഷത്തെ ഫലം യഹോവയ്ക്ക് സ്തോത്രത്തിനായി അർപ്പിക്കണം. അഞ്ചാം വർഷത്തെ ഫലമാണ് ഉടമസ്ഥനു ഭക്ഷിക്കുവാൻ അനുവാദമുള്ളത്. (ലേവ്യ, 19:23-25). മുന്തിരിത്തോട്ടവും ഏഴാം വർഷം (ശബ്ബത്ത്) ഉഴാൻ പാടില്ല. (പുറ, 23:11). യോവേൽ സംവത്സരം മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിനും ബാധകമാണ്. (ലേവ്യ, 25:11). മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലെ പഴം അറുത്തെടുക്കുമ്പോൾ കാലാ പെറുക്കുവാൻ പാടില്ല. അതു പരദേശിക്കും അനാഥനും വിധവയ്ക്കും ആണ്. (ആവ, 24:21; യിരെ, 49:9). മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിൽ വേറൊരു വിത്തും നടാൻ പാടില്ല. (ആവ, 22:9). ചിലപ്പോൾ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിൽ അത്തി വൃക്ഷം നട്ടിരുന്നു. (ലൂക്കൊ, 13:6). കൂട്ടുകാരന്റെ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലൂടെ നടന്നുപോകുമ്പോൾ ഇഷ്ടംപോലെ മുന്തിരിപ്പഴം തിന്നാം; എന്നാൽ കൊണ്ടുപോകാൻ പാടില്ല. (ആവ, 23:24). 

മുന്തിരിക്കൊയ്ത്ത്: ജുലൈ അവസാനത്തോടു കൂടി മുന്തിരിങ്ങാ പഴുത്തു തുടങ്ങുമെങ്കിലും മുന്തിരിക്കൊയ്ത്ത് സെപ്റ്റംബറിൽ ആണ്. അത് ഉത്സവത്തിന്റെയും ആഘോഷത്തിന്റെയും കാലമാണ്. ആളുകൾ പട്ടണങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ചു മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളിൽ പാർക്കും. “സന്തോഷവും ആനന്ദവും വിളനിലത്തു നിന്നു പൊയ്പോയിരിക്കുന്നു; മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളിൽ പാട്ടില്ല, ഉല്ലാസഘോഷവുമില്ല; ചവിട്ടുകാർ ചക്കുകളിൽ മുന്തിരിങ്ങ ചവിട്ടുകയുമില്ല; മുന്തിരിക്കൊയ്ത്തിൻ്റെ ആർപ്പുവിളി ഞാൻ നിർത്തിക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.” (യെശ, 16:10). അവർ കൂടാരങ്ങളിലും തൽക്കാല വസതികളിലും പാർക്കും. (ന്യായാ, 9:27). ആർപ്പുവിളിയോടു കൂടെയാണ് മുന്തിരിപ്പഴം ശേഖരിക്കുന്നത്. (യിരെ, 25:30). മുന്തിരിപ്പഴം കുട്ടകളിലാക്കി (യിരെ, 6:9) മുന്തിരിച്ചക്കിലേക്കു കൊണ്ടുപോകും. പലസ്തീനിൽ ഇന്നും നല്ല മുന്തിരിങ്ങ ഉണക്കി സൂക്ഷിക്കും. ശേഷിക്കുന്നവയുടെ ചാറ് തിളപ്പിച്ചു എല്ലാവരും സമൃദ്ധിയായി പാനം ചെയ്യും. മുന്തിരിയില പച്ചക്കറിയായി ഉപയോഗിക്കും; കാണ്ഡം വിറകായും. (യെഹെ, 15:3, 4; യോഹ, 15:6).

യിസ്രായേൽ ജാതിയുടെ പ്രതീകമാണ് മുന്തിരിവള്ളി. മിസ്രയീമിൽനിന്നും കൊണ്ടുവന്ന മുന്തിരിവളളിയായി യിസ്രായേലിനെ രൂപണം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. (സങ്കീ, 80:8). സമാധാനത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിന്റെയും അടയാളമാണ് ‘ഓരോരുത്തൻ താന്താന്റെ മുന്തിരിവള്ളിയുടെ കീഴിലും അത്തിവൃക്ഷത്തിൻ കീഴിലും വസിക്കുന്നതു’ (1രാജാ, 4:25; സങ്കീ, 128:3; മീഖാ, 4:4). സഹസ്രാബ്ദാനുഗ്രഹത്തിന്റെ പ്രാവചനിക പ്രതീകമാണത്. യഥാസ്ഥാനപ്പെട്ട യിസ്രായേലിനു മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളെ നല്കും. (ഹോശേ, 2:15). അന്നു “ഉഴുന്നവൻ കൊയ്യുന്നവനെയും മുന്തിരിപ്പഴം ചവിട്ടുന്നവൻ വിതെക്കുന്നവനെയും തുടർന്നെത്തുകയും പർവ്വതങ്ങൾ പുതുവീഞ്ഞു പൊഴിക്കയും എല്ലാ കുന്നുകളും ഉരുകിപ്പോകയും ചെയ്യുന്ന നാളുകൾ വരും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാട്.” (ആമോ, 9:13). മത്സരികളായ യിസ്രായേൽ ജനത്തെ കാട്ടു മുന്തിരിങ്ങയോടാണ് ഉപമിച്ചിട്ടുള്ളത്. (യെശ, 5 :2,4; യിരെ, 2:21; ഹോശേ, 10:1). മുന്തിരിത്തോട്ടം ഫലം നല്കാതിരിക്കുന്നതു വലിയ ദോഷങ്ങളുടെ പ്രതീകമാണ്. (യെശ, 32:10). മുന്തിരിത്തോട്ടം നട്ടുണ്ടാക്കി അതിന്റെ ഫലം ഭക്ഷിക്കുന്നതു സമാധാനത്തിന്റെയും സമൃദ്ധിയുടെയും ലക്ഷണമാണ്. (നെഹെ, 9:25; യെശ, 65:21; യെഹെ, 28:26). 

സഭയും ക്രിസ്തുവും തമ്മിലുള്ള മാർമ്മിക ബന്ധത്തെ കർത്താവ് തന്നെ ചിത്രീകരിക്കുന്നതു മുന്തിരിവള്ളിയുടെ പ്രതിബിംബത്തിലൂടെയാണ് (യോഹ, 15:1-6). യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ അഞ്ചുപമകൾ മുന്തിരിക്കുഷിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവയാണ്:

1. മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലെ അത്തിവൃക്ഷം: (ലൂക്കൊ, 13:6-9).

2. മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിലെ വേലക്കാർ: (മത്താ, 20:1-6).

3. പുതിയ വീഞ്ഞു പഴയ തുരുത്തിയിൽ: (മത്താ, 9:17). 

4. രണ്ടു പുത്രന്മാർ: (മത്താ, 21:28-32). 

5. ദുഷ്ടന്മാരായ കുടിയാന്മാർ: (മത്താ, 21:33-41; മർക്കൊ, 12:1-11; ലൂക്കൊ, 20:9-18). 

അന്ത്യഅത്താഴത്തിലെ വീഞ്ഞു തന്റെ രക്തത്തിന്റെ പുതിയനിയമമായി യേശു വിശദമാക്കി. ഇന്നും ദ്രാക്ഷാരസമാണ് യേശുവിന്റെ രക്തത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി കർത്തൃമേശാചരണത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

മീഖായേൽ (Michael)

പേരിനർത്ഥം – യഹോവയെപ്പോലെ ആരുള്ളൂ

ബൈബിളിൽ നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള രണ്ടു ദൂതന്മാരുണ്ട്; ഗ്രബീയേലും മീഖായേലും. മീഖായേലിനെക്കുറിച്ച് അഞ്ചു പരാമർശങ്ങൾ ഉണ്ട്. (ദാനീ, 10:13, 21; 12:1; യൂദാ, 9; വെളി, 12:7). മീഖായേൽ പ്രധാനദൂതനാണ്. (യൂദാ, 9). 1തെസ്സലൊനീക്യർ 4:16-ൽ പ്രധാന ദൂതൻ എന്നു മാത്രമേയുള്ളൂ. ദാനീയേൽ പ്രവചനത്തിൽ (12:1) ‘മഹാപ്രഭുവായ മീഖായേൽ’ എന്നും ‘പ്രധാന പ്രഭുക്കന്മാരിൽ ഒരുത്തനായ മീഖായേൽ’ (10:13) എന്നും കാണുന്നു. മീഖായേലിനെ പ്രത്യക്ഷമായി പറഞ്ഞിട്ടുള്ള മൂന്നുഭാഗങ്ങളിലും വലിയ അധികാരമുള്ളവനായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രധാന ദൂതനു യിസ്രായേലിനോടു ഒരു പ്രത്യേക ബന്ധമുണ്ട്. യിസ്രായേലിനെ രക്ഷിക്കുവാനായി മീഖായേൽ തുണ നില്ക്കുന്നു. (ദാനീ, 12:1). മോശെയുടെ ശരീരത്തിനുവേണ്ടി സാത്താനോടു വാദിക്കുമ്പോൾ സാത്താനെതിരെ ഒരു ദൂഷണവിധിപോലും മീഖായേൽ ഉച്ചരിച്ചില്ല; പ്രത്യുത, കർത്താവു നിന്നെ ഭർത്സിക്കട്ടെ എന്നു മാത്രം പറഞ്ഞു. (യൂദാ, 9). സ്വർഗ്ഗീയ സൈന്യങ്ങളുടെ അധിപനായിരുന്നുകൊണ്ടു സാത്താനും ദൂതന്മാർക്കും എതിരെ യുദ്ധം ചെയ്ത് മീഖായേൽ വിജയം നേടും. (വെളി, 12:7-12). ക്രിസ്തുവിന്റെ പുനരാഗമനത്തിൽ പ്രധാനദൂതന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കും. (1തെസ്സ, 4:16). സാത്താനെപ്പോലെ കെരൂബുകളുടെ ഗണത്തിൽപ്പെട്ടവനായിരിക്കണം മീഖായേൽ. എങ്കിൽ ഒരു പ്രത്യേക ദൗത്യത്തിനുവേണ്ടി ദൈവസന്നിധി വിട്ടുപോകുന്ന ഒരേയൊരു കെരുബ് മീഖായേലാണ്. പില്ക്കാല യെഹൂദചിന്ത മീഖായേലിനെ ഷെഖീനയോടു സാദൃശ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

മീഖാവ് (Micah)

പേരിനർത്ഥം – യഹോവയെപ്പോലെ ആരുണ്ട്?

മീഖായാവ് എന്ന പേരിന്റെ ചുരുങ്ങിയരൂപം. എഫ്രയീം മലനാട്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു പുരുഷൻ. കാലം ബി.സി. 14-ാം നൂറ്റാണ്ട്. അവൻ അമ്മയുടെ 1100 ശേക്കെൽ വെള്ളി മോഷ്ടിച്ചു. അമ്മ ശപഥം ചെയ്തതു കേട്ടു ഭയപ്പെട്ടു കുറ്റം ഏറ്റുപറഞ്ഞ് വെള്ളിപ്പണം അമ്മയ്ക്കു മടക്കിക്കൊടുത്തു. അതിൽ 200 ശേക്കെൽ വെള്ളി ഉപയോഗിച്ചു അവൾ തട്ടാനെക്കൊണ്ടു കൊത്തുപണിയും വാർപ്പു പണിയുമായി ഒരു വിഗ്രഹം നിർമ്മിച്ചു. മീഖാവിനു ഒരു ദേവമന്ദിരം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ഈ വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും പുത്രന്മാരിൽ ഒരുത്തനെ പുരോഹിതനായി കരപൂരണം കഴിക്കുകയും ചെയ്തു. തരം കിട്ടുന്നേടത്ത് പാർപ്പാൻ പോയ ഒരു ലേവ്യൻ മീഖാവിന്റെ അടുക്കലെത്തി. മീഖാവ് അയാളെ പുരോഹിതനായി നിയമിച്ചു. ലയീശിൽ പാർക്കാൻ വേണ്ടി ദാന്യർ ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു. അവരിൽ അഞ്ചുപേർ ദേശം ഒറ്റുനോക്കുവാൻ പുറപ്പെട്ടു എഫ്രയീം മലനാട്ടിൽ എത്തി. അവർ മീഖാവിന്റെ വീട്ടിൽ രാപാർത്തു. ലേവ്യനായ പുരോഹിതനോടു അവർ തങ്ങളുടെ യാത്രയെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചു. യാത്ര ശുഭമാണെന്നു പുരോഹിതൻ പറഞ്ഞു. ലയീശ് ഒറ്റുനോക്കി ദേശം നല്ലതു എന്നു കണ്ട ശേഷം അവർ മടങ്ങിവന്നു. അനന്തരം ലയീശിൽ കുടിപാർക്കാൻ പോയ 600 പേർ മീഖാവിന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു ഗൃഹബിംബം എടുത്തു പുരോഹിതനെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി. മീഖാവും കൂട്ടരും അവരെ പിന്തുടർന്നു. എന്നാൽ അവർ തന്നിലും ബലവാന്മാരെന്നു കണ്ട് മീഖാവു മടങ്ങിപ്പോന്നു. (ന്യായാ, 17, 18 അ).

മെഥൂശലഹ് (Methuselah)

പേരിനർത്ഥം – അസ്ത്ര പുരുഷൻ

ശേത്തിന്റെ വംശപാരമ്പര്യത്തിൽ ഹാനോക്കിന്റെ പുത്രനും നോഹയുടെ പിതാമഹനും. (ഉല്പ, 5:21,22). മെഥൂശലഹിന്റെ ആയുഷ്ക്കാലം 969 വർഷമായിരുന്നു. ബൈബിളിലെ വ്യക്തികളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വർഷം ജീവിച്ചിരുന്നതു മെഥൂശലഹ് ആണ്. (ഉല്പ, 5:27). മെഥൂശലാ (Methusala) മെഥുശലഹിന്റെ ഗ്രീക്കുരൂപമാണ് പുതിയനിയമത്തിൽ ഉള്ളത്. (ലൂക്കൊ, 3:37).

മെഫീബോശെത്ത് (Mephibosheth)

പേരിനർത്ഥം – ലജ്ജാനാശകൻ

ഈ പേരിന്റെ ആദ്യ രൂപം മെരീബ്ബാൽ എന്നായിരുന്നു. (1ദിന, 8:34; 9:40). പില്ക്കാലത്തു വിജാതീയ ദേവനായ ബാലിന്റെ നാമം ഉച്ചരിക്കാതിരിക്കുവാൻ വേണ്ടി ബാലിന്റെ സ്ഥാനത്തു ബോശെത്ത് (ലജ്ജ) കൂട്ടിച്ചേർത്തു. ബൈബിളിൽ രണ്ടു പേർ ഇപ്പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു:

മെഫീബോശെത്ത്

ശൗൽ രാജാവിനു വെപ്പാട്ടിയായ രിസ്പായിൽ ജനിച്ച മകൻ. ഗിബെയോന്യർക്കു ശൗലിനോടുണ്ടായിരുന്ന കുടിപ്പക പോക്കുവാൻ ശൗലിന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളായ ഏഴുപേരെ ദാവീദ് അവരുടെ കയ്യിൽ ഏല്പ്പിച്ചു. ഈ ഏഴു പേരിൽ രിസ്പയുടെ മക്കളായ അർമ്മോനിയും മെഫീബോശെത്തും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗിബെയോന്യർ ഏഴുപേരെയും തൂക്കിക്കൊന്നു. (2ശമൂ, 21:4-9. കാലം ഏകദേശം 996 ബി.സി.

മെഫീബോശെത്ത്

ശൗൽ രാജാവിന്റെ പുത്രനായ യോനാഥാന്റെ പുത്രൻ. പിതാവും പിതാമഹനും ഗിൽബോവാ പർവ്വതത്തിൽ വച്ചു യുദ്ധത്തിൽ മരിച്ചപ്പോൾ മെഫീബോശെത്തിനു അഞ്ചു വയസ്സായിരുന്നു. അക്കാലത്തു ധാത്രിയുടെ സംരക്ഷണത്തിലായിരുന്നു പൈതൽ. ദുരന്തത്തെക്കുറിച്ചുളള വാർത്ത രാജഗൃഹത്തിലെത്തിയപ്പോൾ ധാത്രി കുഞ്ഞിനെയും എടുത്തുകൊണ്ടു ഓടി രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ചു. അവളുടെ ധൃതിയിൽ കുഞ്ഞു വീണു രണ്ടുകാലും മുടന്തനായി. (2ശമൂ, 4:4). ഈ അപകടത്തിനുശേഷം മെഫീബോശെത്ത് ലോദെബാരിൽ ഗാദ്യനായ മാഖീരിന്റെ വീട്ടിൽ കഴിയുകയായിരുന്നു. ദാവീദ് രാജാവായപ്പോൾ യോനാഥാൻ നിമിത്തം മെഫീബോശെത്തിനോടു ദയ കാട്ടി, അവനെയും അവന്റെ മകൻ മീഖയെയും കൊട്ടാരത്തിൽ വരുത്തി. ശൗലിന്റെ സമ്പത്തു മുഴുവൻ മെഫീബോശെത്തിനു നല്കി. അവനുവേണ്ടി നിലം കൃഷിചെയ്യുവാൻ സീബയെ ഏല്പിച്ചു. അബ്ശാലോമിന്റെ വിപ്ലവത്തിൽ ദാവീദിനു രാജധാനി വിട്ടു ഓടിപ്പോകേണ്ടിവന്നു. അപ്പോഴുള്ള മെഫീബോശെത്തിന്റെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ചു പരസ്പരവിരുദ്ധമായ രണ്ടു വിവരണങ്ങൾ ഉണ്ട്. സീബ മെഫീബോശെത്തിൽ നന്ദികേടു ആരോപിച്ചു. തന്മൂലം മെഫീബോശെത്തിന്റെ സമ്പത്തു മുഴുവൻ രാജാവു സീബയ്ക്കു നല്കി. (2ശമൂ, 16:1-4).ചില ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം മെഫീബോശെത്ത് ദാവീദിനെ കണ്ട് സംഭവം വ്യക്തമാക്കി. ദാവീദിനോടൊപ്പം ഓടിപ്പോകുവാൻ താൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും സീബ തന്നെ വഞ്ചിച്ചു എന്നു മെഫീബോശെത്ത് പറഞ്ഞു. ദാവീദ് അതു വിശ്വസിച്ചു എന്നു തോന്നുന്നു. നിലം രണ്ടുപേരുമായി പകുത്തു അനുഭവിക്കുവാൻ രാജാവു കല്പിച്ചു. അതിനു മറുപടിയായി മെഫീബോശെത്ത് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. “അല്ല; അവൻ തന്നെ മുഴുവനും എടുത്തുകൊള്ളട്ടെ; യജമാനനായ രാജാവു സമാധാനത്തോടെ അരമനയിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.” (ശമൂ, 19:30).

മല്ക്കീസേദെക് (Melchizedek)

പേരിനർത്ഥം – നീതിയുടെ രാജാവ്

ശാലേം (യെരൂശലേം) രാജാവും അത്യുന്നതനായ ദൈവത്തിന്റെ പുരോഹിതനും ആയിരുന്നു മലക്കീസേദെക്. (ഉല്പ, 14:18). കെദൊർലായൊമെരിനെയും കൂട്ടരെയും തോല്പിച്ചു മടങ്ങിവന്ന അബ്രാഹാമിനെ മലക്കീസേദെക് എതിരേറ്റു വന്നു അനുഗ്രഹിച്ചു. ക്ഷീണിച്ചുവന്ന പോരാളികൾക്കു അപ്പവും വീഞ്ഞും നല്കി. അബ്രാഹാം അവനു സകലത്തിലും ദശാംശം കൊടുത്തു. (ഉല്പ, 14:18-20). വംശാവലിയോ ചരിത്രമോ പറയപ്പെടാത്ത ഒരു പുരോഹിതൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് വിശ്വാസികളുടെ പിതാവായ അബ്രാഹാമിനെ അനുഗ്രഹിച്ചു. മലക്കീസേദെക്കിന്റെ ദൈവിക പൗരോഹിത്യത്തിന്റെ അംഗീകരണമാണ് ദശാംശം നല്കൽ. അത്യുന്നതനായ ദൈവത്തിന്റെ പുരോഹിതനായ മല്ക്കീസേദെക്കിന്റെ മുമ്പിൽ അബ്രാഹാം അത്യുന്നതദൈവമായ യഹോവയുടെ നാമത്തിൽ സത്യം ചെയ്തു. (ഉല്പ, 14:18, 23). ദാവീദ് മശീഹയെക്കുറിച്ചു നീ മല്ക്കീസേദെക്കിന്റെ വിധത്തിൽ എന്നേക്കും ഒരു പുരോഹിതൻ എന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. (സങ്കീ, 110:4). എബ്രായലേഖന കർത്താവ് ഈ ഭാഗം ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ടു ക്രിസ്തു അഹരോന്യക്രമപ്രകാരമല്ല, പ്രത്യുത, മല്ക്കീസേദെക്കിന്റെ ക്രമപ്രകാരം എന്നേക്കും മഹാപുരോഹിതൻ ആയിരിക്കുന്നു എന്നു സ്ഥാപിക്കുന്നു. (എബ്രാ, 5:6, 10).

ക്രിസ്തുവിനു നിഴലാണ് മല്ക്കീസേദെക്. ഇരുവരും ലേവ്യ പൗരോഹിത്യവുമായി ബന്ധമില്ലാത്ത പുരോഹിതന്മാരാണ്. അവർ അബ്രാഹാമിനെക്കാളും ശ്രേഷ്ഠരാണ്. അവരുടെ ആരംഭവും അവസാനവും അജ്ഞാതമാണ്; അതായത് അവയെക്കുറിച്ചുള്ള രേഖകൾ ഇല്ല. അവർ പുരോഹിതന്മാർ മാത്രമല്ല നീതിയുടെയും സമാധാനത്തിന്റെയും രാജാക്കന്മാരും ആണ്. പിതാവില്ല, മാതാവില്ല, വംശാവലിയില്ല (എബ്രാ, 7:3) എന്നത് ഇവ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന പൗരോഹിത്യവംശാവലി രേഖകളിൽ അവരുടെ പേർ ഇല്ലെന്നതാണ്. മല്ക്കീസേദെക്ക് കൊണ്ടുവന്ന അപ്പവും വീഞ്ഞും കർത്തൃമേശയിൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ മരണത്തെ പ്രസ്താവിക്കുന്ന സ്മാരക പദാർത്ഥങ്ങളാണ്. മരണംനിമിത്തം അഹരോന്യ പൗരോഹിത്യം ഇടയ്ക്ക് മുറിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ സ്വജനത്തിനു വേണ്ടി പക്ഷവാദം ചെയ്യാൻ ക്രിസ്തു സദാ ജീവിക്കുന്നു. സഹസ്രാബ്ദ രാജ്യത്തിൽ ക്രിസ്തു പുരോഹിതനും രാജാവും ആയിരിക്കും. മഹാപുരോഹിതനായ യോശുവയെ കീരിടം ധരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു സെഖര്യാ പ്രവാചകൻ (6:9-15) ഇതു പ്രതീകാത്മകമായി ചിത്രീകരിച്ചു. മുളയായ (Branch) മശീഹ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുന്നുവാഴും. “അവൻ തന്നേ യഹോവയുടെ മന്ദിരം പണിയും; അവൻ ബഹുമാനഭൂഷണം ധരിച്ചു സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുന്നു വാഴും; അവൻ സിംഹാസനത്തിൽ പുരോഹിതനുമായിരിക്കും; ഇരുവർക്കും തമ്മിൽ സമാധാനമന്ത്രണം ഉണ്ടാകും.” (സെഖ, 6:13).

മല്ക്കൊസ് (Malchus)

പേരിനർത്ഥം – രാജാവ്

മെലെക് എന്ന എബ്രായപദത്തിൽ നിന്നുണ്ടായ ഗ്രീക്കുരൂപം. മഹാപുരോഹിതന്റെ (കയ്യഫാവ്) ദാസനാണ് മല്ക്കൊസ്. മഹാപുരോഹിതന്മാരും പരീശന്മാരും അയച്ച ചേവകരും പട്ടാളവും യേശുവിനെ ബന്ധിക്കുവാൻ ഗെത്ത്ശെമന തോട്ടത്തിൽ വന്നു. യൂദാ യേശുവിനെ ചുംബനം കൊണ്ടു കാണിച്ചുകൊടുത്തു. യേശുവിന്റെ മേൽ അവർ കൈവച്ചപ്പോൾ പത്രൊസ് വാളെടുത്തു മഹാപുരോഹിതന്റെ ദാസനെ വെട്ടി. അവന്റെ വലതു കാത് അറ്റുപോയി. യേശു അവന്റെ കാതിനെ സൗഖ്യമാക്കി. നാലു സുവിശേഷങ്ങളിലും ഈ സംഭവം വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. (മത്താ, 26:51-54; മർക്കൊ, 14:47; ലൂക്കൊ, 22:50-51; യോഹ, 18:10). ദാസന്റെ പേരും വെട്ടിയ അപ്പൊസ്തലന്റെ പേരും യോഹന്നാൻ മാത്രമേ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളൂ. മഹാപുരോഹിതനായ കയ്യഫാവിന്റെ ഭവനവുമായി നല്ല പരിചയം യോഹന്നാനുണ്ടായിരുന്നു. (യോഹ, 18:15). അതിനാലാണ് ദാസന്റെ പേർ ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്. ദാസന്റെ കാത് സൗഖ്യമാക്കിയ വിവരം ലൂക്കൊസ് മാത്രമേ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ.

മാനോഹ (Manoah)

പേരിനർത്ഥം – വിശ്രമം

സോരഹിലെ ദാന്യനായ ശിംശോന്റെ പിതാവ്. (ന്യായാ, 13:2). മാനോഹയുടെ ഭാര്യ മച്ചിയായിരുന്നു. ഒരു ദൈവദൂതൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു അവർക്കു ഒരു മകൻ ജനിക്കുമെന്നും അവൻ ഗർഭം മുതൽ ദൈവത്തിനു നാസീറായിരിക്കുമെന്നും മുൻകൂട്ടി അറിയിച്ചു. (ന്യായാ, 13:2-21). ഒരു ഫെലിസ്ത്യകന്യകയെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്നും ശിംശോനെ പിന്തിരിപ്പിക്കുവാൻ മാനോഹ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല. ശിംശോന്റെ മരണത്തിനു മുമ്പ് മാനോഹ മരിച്ചു. (ന്യായാ, 16:31).

മിദ്യാൻ (Midian)

പേരിനർത്ഥം – കലമ്പൽ

അബ്രാഹാമിനു കെതൂറയിൽ ജനിച്ച നാലാമത്തെ പുത്രനാണ് മിദ്യാൻ. അബ്രാഹാമിന്റെ ജീവിതകാലത്തു കെതൂറയുടെ മക്കൾക്കു ദാനങ്ങൾ കൊടുത്തു കിഴക്കോട്ടു പറഞ്ഞയച്ചു. അവരിൽ മിദ്യാൻ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. മിദ്യാനിൽ നിന്നുത്ഭവിച്ച ജനതയ്ക്ക് മിദ്യാൻ എന്നും മിദ്യാന്യർ എന്നും പറഞ്ഞു വരുന്നു. (ഉല്പ, 25:1-6; 1ദിന, 1:32).

മാമോൻ (mammon)

സമ്പത്ത് എന്നർത്ഥമുള്ള അരാമ്യ പദമാണ് മാമോൻ. (മത്താ, 6:24; ലൂക്കൊ, 16:9, 11, 13). പഴയനിയമത്തിൽ ഈ പദമില്ല. തർഗുമിലും തൽമൂദിലും കാണുന്നു. വാച്യാർഥം ധനം, പണം എന്നൊക്കെയാണെങ്കിലും മനുഷ്യഹൃദയത്തെ വശീകരിച്ച് മനുഷ്യനെ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകറ്റുന്ന ലൗകിക സമ്പത്താണ് വിവക്ഷിതം. ‘അനീതിയുള്ള മാമോൻ’ എന്ന പ്രയോഗം സമ്പത്തു മൂലമുണ്ടാകുന്ന ദോഷങ്ങളുടെ പര്യായമായി ക്രിസ്തുവിന്റെ കാലത്തിനു മുമ്പുതന്നെ പ്രയോഗത്തിൽ വന്നു. അരാമ്യ തർഗുമുകളിൽ ധനം അഥവാ ലാഭം എന്ന അർത്ഥത്തിൽ മാമോൻ പ്രയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഏതെങ്കിലും ദേവതയുടെ പേരായി മാമോൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു എന്നതിനു തെളിവില്ല.

ക്രിസ്തു മാത്രമാണ് ഈ ശബ്ദം പ്രയോഗിച്ചിട്ടുള്ളത്. അനീതിയുള്ള കാര്യവിചാരകന്റെ ഉപമയുടെ വിശദീകരണമായിട്ടാണ് മൂന്നുപ്രാവശ്യം മാമോൻ പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ‘അനീതിയുള്ള മാമോന്റെ’ ഉപയോഗത്തിൽ ശിഷ്യന്മാർക്കു ബുദ്ധിയും ദീർഘവീക്ഷണവും ഉണ്ടായിരിക്കണം. അനീതിയുള്ള കാര്യവിചാരകനോളമെങ്കിലും ധനവിനിയോഗത്തിൽ അവർ വിവേകം കാണിക്കേണ്ടതാണ്. ഭൗമിക സമ്പത്തുകളെ ദുർവ്യയം ചെയ്യുന്നവർക്കു സാക്ഷാൽ സമ്പത്തു കൈകാര്യം ചെയ്യുവാൻ കഴിയുകയില്ല; അവരെ അതു ഭരമേൽപ്പിക്കുകയുമില്ല. ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അന്യമായ ഒരു ജീവിതലക്ഷ്യമായി ക്രിസ്തു മാമോനെ ചിത്രീകരിച്ചു. (മത്താ, 6:24). “അനീതിയുള്ള മമ്മോനെക്കൊണ്ടു നിങ്ങൾക്കു സ്നേഹിതന്മാരെ ഉണ്ടാക്കിക്കൊൾവിൻ എന്നു ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു. അതു ഇല്ലാതെയാകുമ്പോൾ അവർ നിത്യകൂടാരങ്ങളിൽ നിങ്ങളെ ചേർത്തുകൊൾവാൻ ഇടയാകും’ (ലൂക്കൊ, 16:9) എന്ന ഭാഗം അൽപ്പം ദുർഗ്രഹമാണ്. ധനത്തെ മാർഗ്ഗമായി ഉപയോഗിക്കാമെന്നും എന്നാൽ അതു ഒരിക്കലും ലക്ഷ്യത്തിനു പകരമാവില്ലെന്നും കർത്താവിന്റെ വാക്കുകളിൽ ധ്വനിക്കുന്നതായി ചിലർ പറയുന്നു.