മത്ഥിയാസ് (Matthias)

ഈസ്കര്യോത്താ യൂദാ ഒഴിഞ്ഞുപോയ സ്ഥാനത്തേക്ക് അപ്പൊസ്തലന്മാർ തിരഞ്ഞെടുത്തവൻ: “ചീട്ടു മത്ഥിയാസിന്നു വീഴുകയും അവനെ പതിനൊന്നു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ കൂട്ടത്തിൽ എണ്ണുകയും ചെയ്തു.” (പ്രവൃ, 1:26).

പേരിനർത്ഥം — യഹോവയുടെ ദാനം

മത്ഥിയാസ്, മത്തായി എന്നീ പേരുകൾ ‘മത്ഥഥ്യാവ്’ എന്ന പേരിന്റെ രൂപഭേദങ്ങളാണ്. ഈസ്കര്യോത്ത യുദയ്ക്കു പകരം മത്ഥിയാസ് അപ്പൊസ്തലനായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഏകദേശം നൂറ്റി ഇരുപതുപേരുടെ സംഘം കൂടിയിരുന്നപ്പോൾ യൂദയ്ക്ക് പകരം ഒരാളെ തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ട ആവശ്യവും തിരഞ്ഞടുക്കപ്പെടേണ്ട വ്യക്തിയുടെ യോഗ്യതകളും പത്രൊസ് വിശദമാക്കി. അതനുസരിച്ചു യുസ്തൊസ് എന്നു മറു പേരുളള ബർശബാ എന്ന യോസേഫ്, മത്ഥിയാസ് എന്നീ രണ്ടുപേരെ നിറുത്തി പ്രാർത്ഥിച്ചു അവരുടെ പേർക്കു ചീട്ടിട്ടു. ചീട്ടു മത്ഥിയാസിനു വീഴുകയും അവനെ അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ കൂട്ടത്തിൽ എണ്ണുകയും ചെയ്തു. (അപ്പൊ, 1:12-26). ദൈവഹിതം അനുസരിച്ചായിരുന്നു തിരഞ്ഞെടുപ്പ്. മത്ഥിയാസിനെക്കുറിച്ചു മറ്റൊന്നും തിരുവെഴുത്തുകളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. രാജ്യത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കാൻ യേശു അയച്ച എഴുപതു പേരിലൊരാളായിരുന്നു മത്ഥിയാസ് എന്നു എവുസെബിയൂസ് തന്റെ സഭാചരിത്രത്തിൽ പറയുന്നു.

യൂദാ (Judas)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: യേശുവിനെ കാണിച്ചുകൊടുത്ത ഈസ്കര്യോത്താ യൂദാ.” (മത്താ, 10:2, 4; മർക്കൊ, 3:19; ലൂക്കൊ, 6:16).

പേരിനർത്ഥം — സ്തുതി

യൂദാ ഈസ്കര്യോത്താവ് യേശുവിന്റെ പ്രന്തണ്ടു ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവനാണ്. ശിമോൻ ഈസ്കരോത്താവിന്റെ മകൻ. (യോഹ, 6:71, 13:26). കർത്താവ് യൂദയെ വിളിക്കുന്നതിനു മുമ്പുള്ള അവന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചു ഒരറിവുമില്ല. സമവീക്ഷണ സുവിശേഷങ്ങളിൽ കൊടുത്തിട്ടുള്ള പ്രന്തണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പട്ടികയിൽ യൂദയുടെ പേര് ഒടുവിലാണ് കാണപ്പെടുന്നതു. (മത്താ, 10:4, മർക്കൊ, 3:19, ലൂക്കൊ, 6:16). യൂദയുടെ പേർ പറയുമ്പോഴെല്ലാം യേശുവിനെ കാണിച്ചുകൊടുത്ത (മർക്കൊ, 3:19, മത്താ, 10:4) ദ്രോഹിയായിത്തീർന്ന (ലൂക്കൊ, 6:16) എന്നീ വിശേഷണങ്ങൾ ചേർത്തിരിക്കുന്നതു കാണാം. കെര്യോത്ത് ഗ്രാമവാസി എന്നാണ് ഈസ്കര്യോത്താവ് എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം. അപ്പൊസ്തലിക ഗണത്തിൽ യൂദയായിരുന്നു പണസഞ്ചി സൂക്ഷിപ്പുകാരൻ. (യോഹ, 13:29). അപ്പൊസ്തലന്മാർ ചുറ്റി സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ പണവും വഴിപാടുകളും സ്വീകരിക്കുകയും ദരിദ്രർക്കു വിതരണം ചെയ്യുകയും പതിവായിരുന്നു. അവയുടെ ചുമതലക്കാരൻ യൂദാ ഈസ്കര്യോത്താവായിരുന്നു. പണം കൂടുതൽ കൈവശം വന്നപ്പോൾ യൂദാ ധനമോഹിയും അവിശ്വസ്തനും കള്ളനും ആയിത്തീർന്നു. (യോഹ, 12:4-6).

സുവിശേഷ സംഭവങ്ങളുടെ അന്ത്യരംഗങ്ങളിൽ യൂദായുടെ വഞ്ചന നിഴലിടുന്നതു കാണാം. വിലയേറിയ സ്വച്ഛജടാമാംസിതൈലം കൊണ്ടു കർത്താവിന്റെ പാദത്തെ അഭിഷേകം ചെയ്ത മറിയയുടെ പ്രവൃത്തിയെ യൂദാ വിമർശിച്ചു. (യോഹ, 12:3-5). അവളുടെ പ്രവൃത്തിയുടെ മഹിമയെ യേശു പുകഴ്ത്തിയെങ്കിലും അതു മനസ്സിലാക്കുവാനുള്ള മനോഭാവം യൂദയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ തെലം വിറ്റു പണസ്സഞ്ചി വീർപ്പിക്കുന്നതിലായിരുന്നു യൂദയുടെ നോട്ടം. ദരിദ്രർക്കു വേണ്ടിയുള്ള വാദമെന്ന നിലയ്ക്കാണ് യൂദാ മറിയയുടെ പ്രവൃത്തിയെ വിമർശിച്ചത്. ബേഥാന്യയിലെ ഈ സംഭവത്തെത്തുടർന്നു യൂദാ കർത്താവിനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുവാനായി മഹാപുരോഹിതന്മാരുടെ അടുക്കലേക്കു പോയി. (മത്താ, 26:14-16, മർക്കൊ, 14:10-11, ലൂക്കൊ, 22:3-6). യൂദാ യേശുവിനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുമെന്നു യേശു മുൻകൂട്ടി അറിയുകയും പരസ്യമായി പ്രസ്താവിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. (യോഹ, 6:70-71). യൂദാ മഹാപുരോഹിതന്മാരുടെ അടുക്കൽ ചെന്നു യേശുവിനെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനു എന്തുതരും എന്നു ചോദിച്ചു. അവർ അവനു മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശ് തൂക്കിക്കൊടുത്തു. (മത്താ, 26:15, ഒ.നോ. സെഖ, 11:12, പുറ, 21:32). യേശുവിനെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനു അനുകൂലമായ സന്ദർഭം യൂദാ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്ത്യ അത്താഴത്തിനായി യേശുവും ശിഷ്യന്മാരും മാളികമുറിയിൽ കൂടിയിരുന്ന സന്ധ്യയ്ക്കു യൂദായ്ക്ക് സന്ദർഭം ലഭിച്ചു. (മർക്കൊ, 14:17-18). അത്താഴ സമയത്തു യൂദാ തന്നെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചു യേശു വ്യക്തമാക്കി. യേശുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നു അപ്പ ഖണ്ഡം വാങ്ങിയ ഉടനെ സാത്താൻ യുദായിൽ കടന്നു. (യോഹ, 13:27). ഖണ്ഡം വാങ്ങിയ ഉടനെ അവൻ എഴുന്നേറ്റുപോയി. (യോഹ, 13:30). യേശുക്രിസ്തു ഗത്ത്ശെമനയിൽ അന്നു രാത്രി പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ പടയാളികളെത്തി. ചുംബനത്താൽ യുദാ യേശുവിനെ കാണിച്ചുകൊടുത്തു. (മത്താ, 26:41-49, മർക്കൊ, 18:-5 ). “യൂദയേ, മനുഷ്യപുത്രനെ ചുംബനം കൊണ്ടോ കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നത്” എന്നു യേശു ചോദിച്ചു. (ലൂക്കൊ, 22:48). യേശുവിനെ ശിക്ഷയ്ക്ക് വിധിച്ചു എന്നു കണ്ടപ്പോൾ യുദാ അനുതപിച്ചു . മഹാപുരോഹിതന്മാരുടെ അടുക്കൽ മടങ്ങിവന്നു അവൻ തന്റെ കുറ്റം ഏറ്റുപറഞ്ഞു മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശ് മടക്കിക്കൊടുത്തു. അവർ സ്വീകരിക്കാത്തതു കൊണ്ടു ആ വെള്ളിക്കാശ് മന്ദിരത്തിലെറിഞ്ഞ് ശേഷം അവൻ തൂങ്ങിച്ചത്തു. (മത്താ, 27:3-5). യൂദാ നാശയോഗ്യനായിരുന്നു. (യോഹ, 17:12). അവന്റെ അന്ത്യം അത്യന്തം ദാരുണമായിരുന്നു. “അവൻ അനീതിയുടെ കൂലികൊണ്ടു ഒരു നിലം മേടിച്ചു തലകീഴായി വീണു നടുവെ പിളർന്നു അവന്റെ കുടലെല്ലാം തുറിച്ചുപോയി.” (പ്രവൃ, 1:18). “തന്റെ സ്ഥലത്തേക്കു പോകേണ്ടതിനു യൂദാ ഒഴിഞ്ഞുപോയി”. (അപ്പൊ, 1:24).

ശിമോൻ (Simon)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: “പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: എരിവുകാരനായ ശിമോൻ.” (മത്താ, 10:2, 4; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:15; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — കേട്ടു

യേശുക്രിസ്തു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് അപ്പൊസ്തലന്മാരിൽ ഒരാൾ. ശിമോൻ (മത്താ, 10:4), കനാന്യനായ ശിമോൻ (മർക്കൊ, 3:18), എരിവുകാരനായ ശിമോൻ (ലൂക്കൊ,6:15, അപ്പൊ, 1:13) എന്നിങ്ങനെ ഈ ശിമോൻ അറിയപ്പെടുന്നു. കനാൻ നിവാസി എന്ന അർത്ഥത്തിലല്ല ഇവിടത്തെ കനാന്യപ്രയോഗം. പില്ക്കാലത്തു എരിവുകാർ എന്നറിയപ്പെട്ട വിഭാഗത്തിലുൾപ്പെട്ടവൻ കനാന്യൻ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. പ്രസ്തുത സംഘവുമായി ഇയാൾക്ക് ബന്ധം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഈ അപ്പൊസ്തലനെക്കുറിച്ചു കുടുതൽ വിവരങ്ങൾ ലഭ്യമല്ല.

ശിമോൻ്റെ പില്ക്കാല പ്രവർത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അബദിയാസ് എന്ന ഒരാൾ എഴുതിയ ‘അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ ചരിത്രം’ (History of the Apostles) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ ശിമോനും യൂദായും ഒരുമിച്ചു പേർഷ്യയിൽ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു എന്നു കാണുന്നു. അവിടെ രണ്ടു മാന്ത്രികന്മാർ അവർക്ക് എതിരാളികളായിത്തീർന്നു. ശിമോന്റെയും യൂദായുടെയും ജ്ഞാനവും ശക്തിയും മൂലം മാന്ത്രികരെ തോല്പിച്ചു. അപ്പോൾ ഈ മാന്ത്രികരെ കൊന്നുകളവാൻ അവിടത്തെ രാജാവ് കല്പിച്ചു. എന്നാൽ അപ്പൊസ്തലന്മാർ അതിനു സമ്മതിച്ചില്ല. മാന്ത്രികരാകട്ടെ ദേശത്തെല്ലാം നടന്ന് അപ്പൊസ്തലന്മാർക്ക് എതിരായി അപവാദപ്രചരണം നടത്തി. ഒടുവിൽ അപ്പൊസ്തലന്മാർ ‘സുവാനീർ’ എന്നൊരു പട്ടണത്തിൽ എത്തി. ജനങ്ങൾ അവരെ പിടിച്ചു തങ്ങളുടെ ക്ഷേത്രത്തിൽ കൊണ്ടുപോയി. ദേവന്മാർക്കു യാഗം കഴിക്കയോ മരണം വരിക്കയോ ഏതു വേണമെന്നു തീരുമാനിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. യേശു നമ്മെ വിളിക്കുന്നു എന്നു യുദാ ശിമോനോടു പറഞ്ഞു. ഞാനും മാലാഖമാരുടെ നടുവിൽ യേശുവിനെ കാണുന്നു എന്നു ശിമോൻ പറഞ്ഞു. വേഗം പൊയ്ക്കൊൾക, ക്ഷേത്രം നിലംപതിക്കയും ജനങ്ങൾ മുഴുവൻ ചാവുകയും ചെയ്യുമെന്നു പറഞ്ഞു. അരുതേ, ഇവരിൽ ചിലർകൂടി മാനസാന്തരപ്പെടുവാൻ അവസരം കൊടുക്കണമെന്നു ശിമോൻ പറഞ്ഞു . അവർ ഓടി രക്ഷപെടുവാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. അപ്പോൾ ജനങ്ങൾ അവരെ പിടിച്ചു കൊന്നുകളഞ്ഞു. അങ്ങനെ ശിമോനും യൂദായും ഒരുമിച്ചു രക്തസാക്ഷിമരണം വരിച്ചു എന്നു പറയപ്പെടുന്നു. ആഫ്രിക്കയുടെ പടിഞ്ഞാറൻ തീരമായ മൗറിറ്റാനിയ എന്ന പട്ടണത്തിൽ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ച ശേഷം ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്കു പോയ ശിമോൻ, AD 74-ൽ അവിടെ വെച്ചു ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് മറ്റൊരു ചരിത്രവുമുണ്ട്.

ശിമോൻ എരിവുകാരനായിരുന്നു എന്ന് ബൈബിളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഹെരോദാവ് മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്റെ രാജ്യം തന്റെ മൂന്നുമക്കൾക്കായി വിഭജിച്ചുകൊടുത്തു. വടക്കുകിഴക്കു ഭാഗത്തുള്ള ഇതുര്യാതൃക്കോനിത്ത പ്രദേശം ഫിലിപ്പോസിനും ഗലീല ഹെരോദാ അന്തിപ്പാസിനും യെഹൂദ്യയും ശമര്യയും അർക്കലയോസിനും ലഭിച്ചു . ഈ വിഭജനത്തിന് റോമാ ഗവൺമെന്റിന്റെ അംഗീകാരം ആവശ്യമായിരുന്നു. അതു ലഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പുതന്നെ ഗലീലയിലെ യുദാസ് എന്നൊരുവന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഒരു വിപ്ലവം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു (പ്രവൃ, 5:36-37). ഈ വിഭജനം റോമാക്കാർ അംഗീകരിച്ചു എങ്കിലും അർക്കലയോസ് അപ്രാപ്തനായ ഭരണകർത്താവ് ആയിരുന്നതിനാൽ, യെഹൂദ്യയും ശമര്യയും റോമാ ഗവൺമെന്റിന്റെ നേരിട്ടുള്ള ഭരണത്തിലായിത്തീർന്നു. സാധാരണ പതിവനുസരിച്ചു പുതിയ പ്രവിശ്യയിൽ നല്ല ഭരണ സംവിധാനം ഏർപ്പെടുത്തുന്നതിനും നികുതിപിരിവു മുതലായ കാര്യങ്ങൾ ക്രമപ്പെടുത്തുവാനുമായി ജനസംഖ്യ കണക്കെടുക്കുന്നതിന് ഗവർമെന്റ് ഉത്തരവിട്ടു (ലൂക്കൊ, 2:1-3). ഉടനെ വിപ്ലവം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. ഒരു യെഹൂദന് ദൈവം മാത്രമാണ് രാജാവ്. കരമോ കപ്പമോ മറ്റാർക്കും കൊടുക്കുന്നതിനെ യെഹൂദൻ അംഗീകരിക്കയില്ല. അങ്ങനെ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട വിപ്ലവത്തിന് യുദാ നേതൃത്വം നല്കി. എന്നാൽ റോമാ ഗവർമെന്റ് അതിനെ നിഷ്കരുണം അടിച്ചമർത്തുകയും യൂദാസ് കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തു. വളരെ രക്തച്ചൊരിച്ചിലിന് ഇടയാക്കിയ ഈ വിപ്ലവത്തിന്റെ ഫലമായിട്ടാണ് ‘എരിവുകാർ’ എന്നൊരു പാർട്ടി രൂപം പ്രാപിച്ചത്. അവർ യെഹൂദ ന്യായപ്രമാണം സംബന്ധിച്ചു നല്ല തീഷ്ണതയുള്ളവരും വിദേശമേധാവിത്വത്തെ ശക്തിയോടെ എതിർക്കുന്നവരുമായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു പാർട്ടിക്കു സാധാരണ വന്നുചേരാവുന്ന വിപത്ത് ഇവർക്കും ഉണ്ടായി. അങ്ങനെ എരിവുകാരുടെ പാർട്ടി കാലക്രമേണ കൊള്ളയും കൊലയും നടത്തി റോമാഭരണത്തെ എല്ലാവിധത്തിലും എതിർക്കുന്ന ഒരു ഭീകരപ്രസ്ഥാനമായി മാറി. യേശു വിളിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ശിമോനും ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിൻ്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. കാര്യസാധ്യത്തിനു വേണ്ടി എതിരാളികളെ കൊല ചെയ്യാൻ മടിക്കാത്ത എരിവുകാരനായ ശിമോൻ മറ്റുള്ളവർക്കു വേണ്ടി സ്വന്തജീവനെ ബലികഴിക്കുവാൻ തയ്യാറായി.

തദ്ദായി (Thaddaeus)

പേരിനർത്ഥം — വിശാലഹൃദയൻ

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരാൾ. തദ്ദായി എന്ന പേര് മത്തായി മർക്കൊസ് സുവിശേഷങ്ങളിൽ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ള. (മത്താ, 10:4, മർക്കൊ, 3:18). ലൂക്കോസിലും പ്രവൃത്തികളിലും ‘യാക്കോബിൻ്റെ മകനായ യൂദാ’ എന്നും (ലൂക്കോ, 6:16, പ്രവൃ, 1:13), യോഹന്നാനിൽ ‘ഈസ്കര്യോത്താവല്ലാത്ത യൂദാ’ (14:22) എന്നുമാണു കാണുന്നത്. സ്തനം എന്നർത്ഥമുള്ള തദ് എന്ന അരാമ്യധാതുവിൽ നിന്നായിരിക്കണം തദ്ദായി എന്ന പേരിന്റെ ഉത്പത്തി. സ്ത്രീസഹജമായ അർപ്പണവും സ്വഭാവത്തിലെ ഊഷ്മളതയും ഈ പേർ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ലെബ്ബായിയുടെ ധാതു “ലേവ്” (ഹൃദയം) ആണ്. തദ്ദായിയുടെ ആശയം തന്നെയാണ് ലെബ്ബായിയിലും കാണുന്നത്. തദ്ദായിയെ യെഹൂദയിൽ നിന്നും ലെബ്ബായിയെ ലേവിയിൽ നിന്നും നിഷ്പാദിപ്പിക്കാനും ശ്രമങ്ങൾ നടന്നിട്ടുണ്ട്. മത്തായി സുവിശേഷത്തിൽ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരിന്റെ കൂടെ ലെബ്ബായി എന്നുകൂടി KJV-യിൽ കാണുന്നുണ്ട്. ഈസ്കര്യോത്താ യുദയുമായി തെറ്റിപ്പോകാതിരിക്കുവാനാണ് യാക്കോബിന്റെ മകനായ യൂദാ എന്നു ലൂക്കൊസും, ഈസ്കര്യോത്താവല്ലാത്ത യൂദാ എന്നു യോഹന്നാനും തദ്ദായി എന്നു മത്തായിയും മർക്കൊസും രേഖപ്പെടുത്തിയത്. യൂദാ, തദ്ദായി, ലെബ്ബായി ഇവ മൂന്നും ഒരു വ്യക്തിതന്നെയാണ്. യഥാർത്ഥ പേര് യുദാ ലെബ്ബായിയാണ്. കുടുംബപ്പേരായിരിക്കണം തദ്ദായി. ലെബ്ബായി യാക്കോബിന്റെ മകൻ യുദാ എന്നീ പേരുകളിലും തദ്ദായി അറിയപ്പെട്ടു. തദ്ദായിയെക്കുറിച്ച് കുടുതൽ വിവരങ്ങൾ ബൈബിളില്ല. യേശുവിൻ്റെ മാളികമുറിലെ പ്രസംഗത്തിനിടയിൽ; “ഈസ്കര്യോത്താവല്ലാത്ത യൂദാ (തദ്ദായി) അവനോടു: കർത്താവേ, എന്തു സംഭവിച്ചിട്ടാകുന്നു നീ ലോകത്തിന്നല്ല ഞങ്ങൾക്കത്രേ നിന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുവാൻ പോകുന്നതു എന്നു ചോദിച്ചു.” ഒരു പുരാണ ലത്തീൻ രേഖയിൽ തീവ്രവാദിയായ യൂദാ എന്ന് ഈ അപ്പൊസ്തലനെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. യേശുവിൻ്റെ മറ്റു ചില ശിഷ്യന്മാരെപ്പോലെ യിസ്രായേലിനു ഭൗതികമായ ഒരു രാജ്യം സ്ഥാപിച്ച് മശീഹ രാജാവായി വാഴുമെന്ന ചിന്ത തദ്ദായിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം. യിസ്രായേലിൻ്റെ രാജാവായ മശീഹ ലോകത്തിനല്ല; തൻ്റെ ശിഷ്യഗണങ്ങൾക്കാണ് വെളിപ്പെടുവാൻ പോകുന്നതെന്ന് അവന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.

പുരാതനകാലത്തു നിലവിലിരുന്ന ചില ഐതിഹ്യങ്ങളിൽനിന്നു ചില കാര്യങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കാം. യൂസീബിയസ് (എ.ഡി. 275.340) എന്ന യഹൂദ ചരിത്രകാരന്റെയും ജെറോം (347-430) എന്ന സഭാപിതാവിന്റെയും എഴുത്തുകളിൽനിന്നാണ് ആ കഥകൾ ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത്. എഡേസ്സയിലെ ഭരണാധികാരിയായ “അബ്ഗാറസ്” സന്ദേശവാഹകനായ “അനനിയാസ്” മുഖാന്തരം യേശുവിന് അയച്ച കത്തിന്റെ പകർപ്പ് സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിൽ രോഗികളെ സൗഖ്യമാക്കുകയും മരിച്ചവരെ ഉയിർപ്പിക്കയും ഭൂതങ്ങളെ പുറത്താക്കുകയും ചെയ്യുന്ന യേശു എഡേസ്സയിലേക്കു ചെന്ന് അബ്ഗാറസിന്റെ രോഗത്തിൽനിന്നു സൗഖ്യമാക്കണമെന്നും, യേശു ദൈവപുത്രനാണെന്നു താൻ വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നും ആ കത്തിൽ എഴുതിയിരുന്നു. മറുപടിയായി അയച്ച കത്തിന്റെ പകർപ്പും എഡേസ്സയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. യേശുവിന്റെ മറുപടിയിൽ തനിക്ക് എഡേസ്സയിൽ വരാൻ സാധിക്കുന്നില്ല എന്നും, എന്നാൽ തനിക്കുപകരം തന്റെ ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവനായ തദ്ദായിയ അയയ്ക്കാമെന്നും എഴുതിയിരുന്നു. യേശുവിന്റെ സ്വർഗാരോഹണ ശേഷം തദ്ദായിയെ എഡേസ്സയിലേക്ക് അയച്ചെന്നും, തോബിയാസ് എന്ന ഒരാളോടുകൂടെ പാർത്തു എന്നും പറയപ്പെടുന്നു. രാജാവ് പട്ടണത്തിലെ പൗരാവലിയെ മുഴുവനും വിളിച്ചുകൂട്ടി. തദ്ദായി അവരോടു സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു. അബ്ഗാറിസ് തദ്ദായിക്ക് വളരെ പൊന്നും വെള്ളിയും വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. എന്നാൽ തദ്ദായി അത് സ്വീകരിച്ചില്ല. പലയിടത്തും പ്രസംഗിച്ചശേഷം ഒടുവിൽ “അനറാത്ത്” എന്ന സ്ഥലത്തുവച്ച് ശത്രുക്കൾ തന്നെ അമ്പെയ്തുകൊന്നു. അങ്ങനെ തദ്ദായിയും രക്തസാക്ഷിമരണം വരിച്ചു എന്ന് ഐതിഹ്യത്തിൽ പറയുന്നു. AD 72-ൽ എഡേസ്സ പട്ടണത്തിൽ (തുർക്കിയിലും, ഗ്രീസിലും ഈ പേരിൽ പട്ടണങ്ങളുണ്ട്) ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് മറ്റൊരു പാരമ്പര്യം പറയുന്നു.

ചെറിയ യാക്കോബ് (James)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: അല്ഫായുടെ മകൻ യാക്കോബ്.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:16; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — ഉപായി

പന്ത്രണ്ട് അപ്പൊസ്തലന്മാരിൽ ഒരാളായ ചെറിയ യാക്കോബ് അല്ഫായിയുടെ മകനാണ്. (മത്താ, 10:3, മർക്കൊ, 3:18, ലൂക്കൊ, 6:15 ,അപ്പൊ, 1:13). യാക്കോബിന്റെ അമ്മയുടെ പേര് മറിയ എന്നായിരുന്നു. (മർക്കൊ, 15:40, 16:1). ചില വാക്യങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ യേശുവിന്റെ അമ്മയായ മറിയയുടെ സഹോദരിയാണ് ഈ മറിയ എന്നു ചിലർ കരുതുന്നു. (യോഹ, 19:25, മത്താ, 27:56). മറ്റേ യാക്കോബിനെക്കാൾ പ്രായത്തിലോ വലിപ്പത്തിലോ ചെറുതായിരുന്നതു കൊണ്ടായിരിക്കണം ചെറിയ യാക്കോബ് എന്നു അറിയപ്പെട്ടത്. (മർക്കൊ, 15:40). യാക്കോബിന് രണ്ടു സഹോദരന്മാരുണ്ട്; യൂദായും, യോസയും. (മത്താ, 27:56, ലൂക്കൊ, 6:16). അല്ഫായി മക്കളിലാതെ മരിച്ചുവെന്നും യോസേഫ് അയാളുടെ ഭാര്യയെ പരിഗ്രഹിച്ചുവെന്നും ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ട്. അപ്രകാരം ജനിച്ച യാക്കോബ് നിയമപരമായി അല്ഫായിയുടെ പുത്രനും യേശുവിന്റെ അർദ്ധസഹോദരനുമാണ്. 94-ാം വയസിൽ യാക്കോബിനെ അടിച്ചും, കല്ലുകൊണ്ടെറിഞ്ഞും പീഡിപ്പിച്ചതിനു ശേഷം മരത്തിന്റെ ശിഖരം കൊണ്ട് തലക്കടിച്ചു കൊന്നെന്ന് ചരിത്രകാരനായ ഫോക്സ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.

മത്തായി (Matthew)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: ചുങ്കക്കാരൻ മത്തായി.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:15; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — യഹോവയുടെ ദാനം

മത്ഥഥ്യാവ് എന്ന പേരിന്റെ സംഗൃഹീതരൂപമാണ് മത്തായി. യേശുവിന്റെ പന്ത്രണ്ടു ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരാൾ. അല്ഫായിയുടെ മകനായ ലേവിയാണ് മത്തായി എന്നു അറിയപ്പെട്ടത്. (മർക്കൊ, 2:14; ലൂക്കൊ, 5:27-29; മത്താ, 10:3, മർക്കൊ, 3:18 ; ലൂക്കോ, 6:15, പ്രവൃ, 1:13). കഫർന്നഹൂമിൽ പാർത്തിരുന്ന മത്തായി ഒരു ചുങ്കക്കാരനായിരുന്നു . അക്കാലത്ത് ഗെന്നേസരത്ത് തടാകത്തിനു ചുറ്റും ധാരാളം ആൾപാർപ്പുണ്ടായിരുന്നു. സമുദ്രഗതാഗതവും വാണിജ്യവും കൊണ്ടു ആ പ്രദേശം സമ്പന്നമായിരുന്നു. റോമാ സർക്കാർ അവിടെ ഒരു ചുങ്കസ്ഥലം ഏർപ്പെടുത്തി, ചുങ്കം പിരിവുകാരനായി മത്തായിയെ നിയോഗിച്ചു. ചുങ്കസ്ഥലത്തിരിക്കുമ്പോഴാണ് യേശു അവനെ വിളിച്ചത്. ഉടൻതന്നെ മത്തായി എഴുന്നേറ്റു യേശുവിനെ അനുഗമിച്ചു. (മത്താ, 9:9, മർക്കൊ, 2:14, ലൂക്കൊ, 5:27-28). തുടർന്ന് മത്തായി വീട്ടിൽ യേശുവിനു വിരുന്നു നല്കി. (ലൂക്കൊ, 5:29, മത്താ, 9:10, മർക്കൊ, 2:15). അനേകം ചുങ്കക്കാരും പാപികളും ഈ വിരുന്നിൽ പങ്കുകൊണ്ടു. (മത്താ, 9:10). അതിനുശേഷം മത്തായിയെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശം ഒരിടത്തു മാത്രമേയുള്ളു. യേശുവിന്റെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണത്തിനുശേഷം മാളികമുറിയിൽ കാത്തിരുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ മത്തായി ഉണ്ടായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 1:13). പുതിയനിയമത്തിലെ ആദ്യത്തെ പുസ്തകം മത്തായി എഴുതിയ സുവിശേഷമാണ്. ചുങ്കക്കാരനായിരുന്ന മത്തായി യേശുവിന്റെ ശിഷ്യനായിത്തീരുന്നത്, രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്ന ദൈവകൃപയുടെ ഉത്തമ ദൃഷ്ടാന്തമാണ്. മത്തായി എഴുതിയ സുവിശേഷം ക്രൈസ്തവസഭയുടെ അതിശ്രഷ്ഠമായ സമ്പത്താണെന്നുള്ളതിന് സംശയമില്ല.

മത്തായിയുടെ ജീവിതാവസാനത്തെപ്പറ്റി ബൈബിളിലില്ല. എത്യോപ്യയിൽ വെച്ച് വാൾകൊണ്ടു വെട്ടി, രക്തസാക്ഷിത്വം വഹിച്ചു എന്നൊരു ചരിത്രമുണ്ട്. കൂടാതെ പല ഐതിഹ്യങ്ങൾ ഉണ്ട്; പേർഷ്യ, പാർഥിയ, മക്കെദോന്യ എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിലൊക്കെയും സവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു എന്നു പറയുന്നു. ‘അന്തയാസിന്റെയും മത്തായിയുടെയും പ്രവ്യത്തികൾ’ എന്ന കൃതിയിൽ (Acts Andrew and Mathew) വിശ്വസനീയമെന്നു പറയാൻ പാടില്ലാത്ത ഐതിങ്ങൾ ഉണ്ട്. മത്തായി ഏതോ ഒരു ദേശത്ത് നരഭോജികളുടെ ഇടയിൽ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചുപോലും! അവിടെ അദ്ദേഹം അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തിച്ചു. അതിൽ അസൂയപൂണ്ട് രാജാവ് അവനെ തടവിലക്കി. അതേത്തുടർന്ന് കൊട്ടാരത്തിൽ അഗ്നിജ്വാല കാണപ്പെട്ടുവെന്നും, ഒടുവിൽ തീ തുപ്പുന്ന നാഗമായി രാജാവിനെ ആക്രമിച്ചു എന്നും പറയപ്പെപ്പെടുന്നു. തൽഫലമായി രാജാവ് മാനസാന്തരപ്പെട്ട് ഒരു ക്രൈസ്തവ പുരോഹിതനായിത്തീർന്നു എന്നും പറയുന്നു. മത്തായി അധികം താമസിയാതെ മരിച്ചു എന്നും രണ്ടു മാലാഖമാർ അപ്പൊസ്തലൻ്റെ ആത്മാവിനെ സ്വർഗത്തിലേക്ക് ആനയിച്ചു എന്നുമാണ് ആ കഥ. അതല്ല മത്തായിക്കു സ്വാഭാവിക മരണമാണുണ്ടായതെന്നാണ് മറ്റൊരു കഥ.

തോമാസ് (Thomas)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: “പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: തോമസ്.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:15; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — ഇരട്ട

യേശുക്രിസ്തുവിൻ്റെ അപ്പൊസ്തലന്മാരിൽ ഒരുവൻ. (മത്താ, 10:3, മർക്കൊ, 3:18, ലൂക്കോ, 6:15). ഇരട്ട എന്നാണ് തോമാസ് എന്ന പേരിന്നർത്ഥം. ഇരട്ടയിൽ ഒറ്റ സഹോദരനോ സഹോദരിയോ എന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള തെളിവുകളൊന്നും പുതിയനിയമത്തിലില്ല. യോഹന്നാൻ 11:16, 20:24, 21:2 എന്നീ വാക്യങ്ങളിൽ ദിദിമോസ് എന്ന തോമാസ് എന്നാണ് പയോഗം. തോമാസ് എന്ന എബ്രായപദത്തിന്റെ ഗ്രീക്കു രൂപമാണ് ദിദിമോസ്. ആദ്യത്തെ മൂന്നു സുവിശേഷങ്ങളിലും തോമാസിൻ്റെ വിളിയെക്കുറിച്ചുളള രേഖ മാത്രമേയുളളു. തോമാസിനക്കുറിച്ച് നമുക്കു ലഭിക്കുന്ന ശിഷ്ടകാര്യങ്ങൾ യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തിൽ നിന്നാണ്. ലാസർ മരിച്ചശേഷം യേശു ബേഥാന്യയ്ക്കു പോകുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അപകടം മണത്ത് തോമാസ്. ‘അവനോടു കൂടെ മരിക്കേണ്ടതിനു നാമും പോക’ എന്നു സഹശിഷ്യന്മാരോടു പറഞ്ഞു. (യോഹ, 11:16). അന്ത്യഅത്താഴത്തിൽ തന്റെ വേർപാടിനെക്കുറിച്ചു യേശു പറയുകയായിരുന്നു: ഉടൻ തോമാസ് പറഞ്ഞു; “കർത്താവേ, നീ എവിടെ പോകുന്നു എന്നു ഞങ്ങൾ അറിയുന്നില്ല; പിന്നെ വഴി എങ്ങനെ അറിയും. (യോഹ, 14:35).

പുനരുത്ഥാനത്തിനു ശേഷം യേശു ശിഷ്യന്മാർക്കു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടപ്പോൾ തോമാസ് ഇല്ലായിരുന്നു. ഈ സംഭവം മററു ശിഷ്യന്മാർ വിവരിച്ചപ്പോൾ നേരിൽ കണ്ടല്ലാതെ, ക്രിസ്തുവിന്റെ പുനരുത്ഥാനം താൻ വിശ്വസിക്കയില്ലെന്നു തോമാസ് ശഠിച്ചു. എട്ടു ദിവസത്തിനുശേഷം ശിഷ്യന്മാർ അകത്തു കൂടി വാതിൽ അടച്ചിരിക്കുമ്പോൾ യേശു അവരുടെ നടുവിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. തന്നെ തൊട്ടുനോക്കി വിശ്വസിക്കുന്നതിനു തോമാസിനോട് യേശു പറഞ്ഞു. സംശയം മാറിയ തോമാസ് ‘എന്റെ കർത്താവും എന്റെ ദൈവവും ആയുള്ളാവ’ എന്നു ഏറ്റു പറഞ്ഞു. യേശു അവനോടു: നീ എന്നെ കണ്ടതുകൊണ്ടു വിശ്വസിച്ചു; കാണാതെ വിശ്വസിച്ചവർ ഭാഗ്യവാന്മാർ എന്നു പറഞ്ഞു. (യോഹ, 20:24-29). ഈ സംഭവത്തിൽ നിന്നാണ് സംശായാലുവായ ശിഷ്യൻ എന്ന വിശേഷണം തോമാസിനു ലഭിച്ചത്. അനന്തരം തോമാസിനെക്കുറിച്ചു രണ്ടു പരാമർശങ്ങൾ മാത്രമേയുളളു. ഗലീല കടൽക്കരയിൽ ആറു ശിഷ്യന്മാരോടൊപ്പം തോമാസും ഉണ്ടായിരുന്നു. (യോഹ, 20:2). യേശുവിന്റെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണ ശേഷം മാളികമുറിയിൽ ഒരുമനപ്പെട്ടു പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ തോമാസ് ഉണ്ടായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 1:13). വിശ്വാസത്തിൽ മന്ദനും വിഷാദമഗ്നനും ദോഷൈകദൃക്കും ആയിരുന്നു തോമാസ്. പരസ്പരബന്ധമില്ലാത്ത പാരമ്പര്യങ്ങൾ തോമാസിനെക്കുറിച്ച് നിലവിലുണ്ട്. കൂടുതൽ പ്രാചീനമായ പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച് പാർത്ഥ്യ അഥവാ പേർഷ്യയിൽ അദ്ദേഹം സുവിശേഷം പ്രചരിപ്പിച്ചു, എഡെസ്സയിൽ അടക്കപ്പെട്ടു. ‘തോമാസിന്റെ നടപടി’ അനുസരിച്ച് സുവിശേഷ പ്രവർത്തനത്തിനായി അപ്പൊസ്തലന്മാർ ചീട്ടിട്ട് ഭൂമിയെ പന്ത്രണ്ടായി വിഭാഗിച്ചു. തോമാസിന് ഇൻഡ്യ ലഭിച്ചു. ഗുണ്ടഫർ രാജാവിനെയും മറ്റു പ്രമുഖ വ്യക്തികളെയും അദ്ദേഹം ക്രിസ്ത്യാനികളാക്കുകയും ഒടുവിൽ രക്തസാക്ഷിയായി മരിക്കുകയും ചെയ്തു. അപ്പൊസ്തലൻ കൊടുങ്ങല്ലൂർ വഴി കേരളത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു എന്നും മദ്രാസിനടുത്ത് പറങ്കിമലയിൽ വച്ച് കൊല്ലപ്പെട്ടു എന്നും മൈലാപൂരിൽ അടക്കപ്പെട്ടു എന്നും ഒരു ഐതീഹ്യം ഉണ്ട്. തോമാസ് അപ്പൊസ്തലൻ കേരളത്തിൽ വന്നു എന്നു തെളിയിക്കാൻ ചരിത്രപരമായ രേഖകളൊന്നും ഇതുവരെ ലഭിച്ചിട്ടില്ല.

ബർത്തൊലൊമായി (Bartholomew)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: “പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: ബർത്തൊലൊമായി.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:14; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — തൊലൊമായിയുടെ മകൻ

യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പന്ത്രണ്ടു ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരാൾ. (മത്താ, 10:3, മർക്കോ, 3:18, ലൂക്കൊ, 6:14, പ്രവൃ, 1:13). യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തിൽ പറയപ്പെട്ടിട്ടുള്ള (145-51, 21:2) നഥനയേലും ബർത്തൊലൊമായിയും ഒരാൾ തന്നെയാണ്. യോഹന്നാൻ മാത്രമാണ് നഥനയേൽ എന്ന പേരു പറയുന്നത്; എന്നാൽ ബർത്തൊലൊമായിയെ കുറിച്ച് മിണ്ടുന്നില്ല. മത്തായി, മർക്കൊസ്, ലൂക്കൊസ് എന്നീ സുവിശേഷങ്ങളിൽ അതേ സ്ഥാനത്ത് ബർത്തൊലൈാമായി എന്നാണ് പറയുന്നത്. മാത്രമല്ല, നഥനയേൽ എന്ന പേർ അവയിൽ കാണുന്നുമില്ല. കൂടാതെ, ബർത്തൊലൊമായി എന്നത് ഒരു പേരല്ല; പിതാവിന്റെ പേരിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുളള അപരനാമമാണ് ബർത്തൊലൊമായി. സ്വന്തം പേർ നഥനയേൽ എന്നാണ്. അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ നാലു പട്ടികകളിലും ഫിലിപ്പൊസ്, ബർത്താലാമായി എന്നീ പേരുകൾ ഒരുമിച്ചാണ് കാണുന്നത്. അതുപോലെ യോഹന്നാൻ സുവിശേഷത്തിൽ ഫിലിപ്പൊസിനെയും നഥനയേലിനെയും ഒരുമിച്ചാണു പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. ഇക്കാരണങ്ങളാൽ ബർത്താലാമായിയും നഥനയേലും ഒരാൾ തന്നെയാണെന്ന് സ്പഷ്ടമാണ്. ഫിലിപ്പോസാണ് നഥനയേലിനെ യേശുവിൻ്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നത്. “നഥനയേൽ തന്റെ അടുക്കൽ വരുന്നതു യേശു കണ്ടു: “ഇതാ, സാക്ഷാൽ യിസ്രായേല്യൻ; ഇവനിൽ കപടം ഇല്ല” എന്നു അവനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞു. നഥനയേൽ അവനോടു: എന്നെ എവിടെവെച്ചു അറിയും എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു: “ഫിലിപ്പോസ് നിന്നെ വിളിക്കുംമുമ്പെ നീ അത്തിയുടെ കീഴിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടു” എന്നു യേശു ഉത്തരം പറഞ്ഞു. നഥനയേൽ അവനോടു: റബ്ബീ, നീ ദൈവപുത്രൻ, നീ യിസ്രായേലിന്റെ രാജാവു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.” (യോഹ, 1:47-49).

ബർത്തൊലൊമായി ഫിലിപ്പോസിനോടു കൂടെ ഫ്രുഗ്യയിലും ഹെയ്റാപൊലിസിലും സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു എന്നും, ഫിലിപ്പോസ് അവിടെ രക്തസാക്ഷിയായി മരിച്ചു എന്നും, ബർത്തൊലൊമായി അവിടെനിന്നും അർമീനിയായിൽ പോയി സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ച് ഒരു സഭ സ്ഥാപിച്ചുവെന്നും ഒരു പാരമ്പര്യമുണ്ട്. അർമീനിയായിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ അതു വിശ്വസിക്കയും ചെയ്യുന്നു. മറ്റൊരു പാരമ്പര്യം; ബർത്തൊലൊമായി ഇന്ത്യയുൾപ്പെടെ വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ സഞ്ചരിച്ചു സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു. അക്ഷമരായ വിഗ്രഹാരാധികൾ ബർത്തൊലൊമായിയെ ഉപദ്രവിച്ചതിനു ശേഷം ക്രൂശിച്ചു എന്ന് ഒരിടത്തു കാണുമ്പോൾ, ജീവനോടെ തൊലിയുരിച്ച ശേഷം തല വെട്ടിക്കളഞ്ഞു എന്ന് മറ്റൊരിടത്തും കാണുന്നു.

ഫിലിപ്പൊസ് (Philip)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവൻ: “പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: ഫിലിപ്പൊസ്.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:18; ലൂക്കൊ, 6:14; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — അശ്വസ്നേഹി

യേശുവിന്റെ പന്ത്രണ്ട് അപ്പൊസ്തലന്മാരിൽ ഒരാൾ. വിശേഷാൽ യേശു തന്നെ അനുഗമിക്കാൻ പറഞ്ഞ ആദ്യശിഷ്യനാണ് ഫിലിപ്പൊസ്. (യോഹ, 1:43). അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പട്ടികയിൽ അഞ്ചാമതായി പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. (മത്താ, 10:3, മർക്കൊ, 3:18, ലൂക്കോ, 6:14,അപ്പൊ, 1:13). ഗലീലയിലെ ബേത്ത്സയിദയാണ് സ്വദേശം. (യോഹ, 1:44, 12:21). ഫിലിപ്പോസിനെക്കുറിച്ചു ചുരുങ്ങിയ വിവരണം മാത്രമേ തിരുവെഴുത്തുകളിലുള്ളൂ. അന്ത്രെയാസ് സഹോദരനായ ശിമോനെ യേശുവിന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നു. പിറ്റേദിവസം ഗലീലയിലേക്ക് പുറപ്പെടുമ്പോൾ തന്നെ അനുഗമിക്കുന്നതിന് യേശു ഫിലിപ്പോസിനോടു പറഞ്ഞു. (യോഹ . 1:41-43). യേശുവിനെ അനുഗമിച്ച ഫിലിപ്പോസ് ആദ്യം ചെയ്തതു നഥനയേലിനെ യേശുവിങ്കലേക്കു നയിക്കുകയായിരുന്നു. “ഫിലിപ്പോസ് നഥനയേലിനെ കണ്ടു അവനോടു: ന്യായപ്രമാണത്തിൽ മോശയും പ്രവാചകന്മാരും എഴുതിയിരിക്കുന്നവനെ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു; വന്നു കാൺക എന്നു ഫിലിപ്പോസ് നഥനയേലിനോടു പറഞ്ഞു; അവൻ യോസേഫിന്റെ പുത്രനായ യേശു എന്ന നസറെത്തുകാരൻ തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു. നഥനയേൽ അവനോടു: നസറെത്തിൽനിന്നു വല്ല നന്മയും വരുമോ എന്നു പറഞ്ഞു. ഫിലിപ്പോസ് അവനോടു: വന്നു കാൺക എന്നു പറഞ്ഞു.” (യോഹ, 45-47).

തിബര്യാസ് കടല്ക്കരയിൽ വച്ചു അയ്യായിരം പേരെ പോഷിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്നോടിയായി ഇവർക്കു തിന്നുവാൻ നാം എവിടെ നിന്നു അപ്പം വാങ്ങുമെന്നു ഫിലിപ്പൊസിനെ പരീക്ഷിച്ചു യേശു ചോദിച്ചു. (യോഹ, 6:5-7). ക്രിസ്തുവിന്റെ ഈ ചോദ്യത്തിനു രണ്ടു വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന്; ഭക്ഷണം നല്കുന്നതിന്റെ ചുമതല ഫിലിപ്പോസിനു നല്കിയിരുന്നു. രണ്ട്; ഫിലിപ്പോസ് വിശ്വാസത്തിൽ ബലഹീനനായിരുന്നു. ഫിലിപ്പോസിന്റെ ഉത്തരം രണ്ടു നിഗമനങ്ങളെയും സാധുവാക്കുന്നു. “ഓരോരുത്തന്നു അല്പമല്പം ലഭിക്കേണ്ടതിന്നു ഇരുനൂറു പണത്തിന്നു അപ്പം മതിയാകയില്ല.” യെരുശലേമിൽ വച്ചു ചില യവനന്മാർ ഫിലിപ്പോസിന്റെ അടുക്കൽ വന്നു തങ്ങൾക്കു യേശുവിനെ കാണുവാൻ താൽപര്യം ഉണ്ടു എന്നു ഫിലിപ്പൊസിനോടു പറഞ്ഞു. ഫിലിപ്പോസ് അന്ത്രെയാസിനോട് ആലോചിച്ചശേഷം രണ്ടുപേരും കൂടെ ചെന്നാണ് ഇക്കാര്യം യേശുവിനെ അറിയിച്ചത്. (യോഹ, 12:21-22). മാളികമുറിയിലെ പ്രഭാഷണസമയത്ത് “ഫിലിപ്പൊസ് യേശുവിനോടു കർത്താവേ, പിതാവിനെ ഞങ്ങൾക്കു കാണിച്ചുതരേണം; എന്നാൽ ഞങ്ങൾക്കു മതി എന്നു പറഞ്ഞു. യേശു അവനോടു പറഞ്ഞതു: ഞാൻ ഇത്രകാലം നിങ്ങളോടുകൂടെ ഇരുന്നിട്ടും നീ എന്നെ അറിയുന്നില്ലയോ ഫിലിപ്പൊസേ? എന്നെ കണ്ടവൻ പിതാവിനെ കണ്ടിരിക്കുന്നു; പിന്നെ പിതാവിനെ ഞങ്ങൾക്കു കാണിച്ചുതരേണം എന്നു നീ പറയുന്നതു എങ്ങനെ?” (യോഹ, 14:8-10). യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണ ശേഷം യെരൂശലേമിലെ മാളികമുറിയിൽ പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് കൂടിയിരുന്ന പതിനൊരുവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഫിലിപ്പോസും ഉണ്ടായിരുന്നു. (അപ്പൊ, 1:13). ഒരു പാരമ്പര്യമനുസരിച്ചു ഫ്രുഗ്യയിൽ സുവിശേഷ പ്രചാരണം നടത്തിയ അപ്പൊസ്തലൻ ഹെയ്റാപൊലിസിൽ വെച്ച് പിടിക്കപ്പെട്ട ഫിലിപ്പോസിനെ പീഡിപ്പിച്ച് ജയിലിലടക്കുകയും, പിന്നീട് AD 54-ൽ തൂക്കിക്കൊല്ലുകയും ചെയ്തു.

യോഹന്നാൻ (John)

യേശു തിരഞ്ഞെടുത്ത പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരുവനും യാക്കോബിൻ്റെ സഹോദരനും: “പന്ത്രണ്ടു അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ പേരാവിതു: യാക്കോബിന്റെ സഹോദരൻ യോഹന്നാൻ.” (മത്താ, 10:2,3; മർക്കൊ, 3:17; ലൂക്കൊ, 6:14; പ്രവൃ, 1:13).

പേരിനർത്ഥം — യഹോവ കൃപാലുവാണ്

സെബദിയുടെ ഇളയപുത്രനും, അപ്പൊസ്തലനായ യാക്കോബിന്റെ സഹോദരനും. (മത്താ, 10:2-3). അമ്മയുടെ പേർ ശലോമ എന്നാണ്. (മർക്കൊ, 15:40, 16:1). യോഹന്നാന്റെ കുടുംബം സമ്പന്നമായിരുന്നു. സെബദിക്കു സ്വന്തമായി പടകും വലയും ഉണ്ടായിരുന്നു. മത്സ്യബന്ധനത്തിനു കൂലിക്കാരെ നിയമിച്ചിരുന്നു. (മർക്കൊ, 1:20). ശലോമ വസ്തുവകകൊണ്ടു യേശുവിനെ ശുശ്രൂഷിച്ചിരുന്നു. (ലൂക്കൊ, 8:3). യോഹന്നാൻ 1:36-40 വരെയുള്ള വിവരണത്തിലെ രണ്ടു ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരാൾ യോഹന്നാൻ തന്നെയായിരുന്നു. മറ്റെയാൾ പത്രൊസിന്റെ സഹോദരനായ അന്ത്രെയാസും. തന്നെക്കുറിച്ചു തന്നെ പറയുമ്പോൾ സുവിശേഷത്തിൽ ‘മറ്റേ ശിഷ്യൻ’ ‘യേശു സ്നേഹിച്ച ശിഷ്യൻ’ (യോഹ, 19:26, 21:7, 21:20). എന്നിങ്ങനെയാണു പറയുന്നത്. ഗലീലക്കടലിലെ അത്ഭുതകരമായ മീൻപിടത്തത്തിനു ശേഷമാണ് പത്രൊസ്, അന്ത്രെയാസ്, യാക്കോബ്, യോഹന്നാൻ എന്നിവർ യേശുവിൻ്റെ ശിഷ്യരാകുന്നത്. (ലൂക്കോ, 5:1-11). മറ്റു സുവിശേഷങ്ങളിൽ; മീൻ പിടിക്കുന്നതിനായി വല നന്നാക്കിക്കുന്ന സമയത്താണ് യേശു അവരെ വിളിച്ചു ശിഷ്യരാക്കിയതെന്നാണ് കാണുന്നത്. (മത്താ, 4:21-22, മർക്കൊ, 1:19-20). യാക്കോബിനും യോഹന്നാനും ‘ഇടിമക്കൾ’ എന്നർത്ഥമുള്ള ബൊവനേർഗ്ഗെസ് എന്ന പേർ നല്കി. (മർക്കൊ, 3:17). എരിവും തീക്ഷ്ണതയുമുള്ള ഗലീല്യരായിരുന്നു അവർ. ശമര്യ ഗ്രാമത്തെ തീ ഇറക്കി നശിപ്പിക്കാൻ യേശുവിന്റെ സമ്മതം ചോദിച്ചത് (ലൂക്കാ, 9:54) അവരുടെ സ്വഭാവത്തെ വ്യക്തമാക്കുന്നു. ദൈവരാജ്യത്തിൽ വലത്തും ഇടഞ്ഞും ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവരുടെ ആഗ്രഹം. സ്വാർത്ഥതയുടെ സ്പർശമുള്ള ഈ അഭിലാഷത്തിന്റെ പിന്നിൽ അമ്മയുടെ പ്രേരണയുണ്ടായിരുന്നു. (മത്താ, 20:20, മർക്കൊ, 10:37).

യോഹന്നാൻ, യാക്കോബ്, പത്രൊസ് എന്നീ ശിഷ്യന്മാർ ഒരു പ്രത്യേക ഗണമായിരുന്നു. യേശുവിന്റെ ഭൗമിക ശുശുഷയിൽ മൂന്നു പ്രത്യേക സന്ദർഭങ്ങളിൽ നാം മൂവരെയും ഒരുമിച്ചു കാണുന്നു. യായിറോസിന്റെ മകളെ ഉയിർപ്പിച്ചപ്പോൾ (മർക്കൊ, 15:3), മറുരൂപ മലയിൽ വച്ചു (മർക്കോ, 9:2), ഗെത്ത്ശെനതോട്ടത്തിൽ (മർക്കൊ, 14:33). ഒടുക്കത്തെ പെസഹ ഒരുക്കുന്നതിനു യേശു അയച്ച ശിഷ്യന്മാർ പത്രൊസും യോഹന്നാനും ആയിരുന്നു. (ലൂക്കൊ, 22:8). പത്രൊസും യോഹന്നാനും ബന്ധനസ്ഥനായ യേശുവിനെ ദുരവെ അനുഗമിച്ചു. യോഹന്നാനു മഹാപുരോഹിതനായ കയ്യാഫാവു പരിചിതനായിരുന്നു. തന്മൂലം യേശുവിനോടു കൂടെ യോഹന്നാൻ മഹാപുരോഹിതന്റെ നടുമുറ്റത്തു കടന്നു. (യോഹ, 18:15-16). കൂശീകരണ രംഗത്തുണ്ടായിരുന്ന ഏകശിഷ്യൻ യോഹന്നാനായിരുന്നു. മരണസമയത്തു യേശു മാതാവിന്റെ സംരക്ഷണം യോഹന്നാനെ ഏല്പിച്ചു. (യോഹ, 19:26-27). ഉയിർപ്പിന്റെ ദിവസം രാവിലെ പത്രൊസിനോടൊപ്പം യോഹന്നാൻ കല്ലറയ്ക്കലേക്കോടി. (യോഹ, 20-2,8). കുറഞ്ഞതു എട്ടുദിവസം അവർ യെരുശലേമിൽ കഴിഞ്ഞു. (യോഹ, 20:26). അനന്തരം അവർ ഗലീലക്കടലിൽ മീൻപിടിക്കാൻ പോയി. (യോഹ, 21:1).

യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണത്തിനു ശേഷം മത്ഥിയാസിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ യോഹന്നാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 1:13). മാളികമുറിയിലും പെന്തെകൊസ്തു നാളിലും തുടർന്നുള്ള പ്രസംഗത്തിലും എല്ലാ ശിഷ്യന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. ജന്മനാ മുടന്തനായ മനുഷ്യനെ പത്രൊസ് സൗഖ്യമാക്കുമ്പോൾ യോഹന്നാനും ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 3:1-10). ഇരുവരും തടവിലാക്കപ്പെട്ടു. (പ്രവൃ, 4:3). ശമര്യർ ദൈവവചനം കൈക്കൊണ്ടു എന്നു കേട്ടപ്പോൾ അവരോടു പ്രസംഗിപ്പാൻ പത്രൊസിനെയും യോഹന്നാനെയും അയച്ചു. പ്രവൃ, 8:14). ഹെരോദാവ് അഗ്രിപ്പാ യോഹന്നാൻ്റെ സഹോദരനായ യാക്കോബിനെ വധിച്ചു. (പ്രവൃ, 12:2). തുടർന്നു പത്രൊസ് കൈസര്യയിലേക്കു പോയി. (പ്രവൃ, 12:19). എന്നാൽ യോഹന്നാൻ അവിടെത്തന്നെ താമസിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷയുടെ അനന്തര കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു വിശദമായ അറിവു നമുക്കു ലഭിച്ചിട്ടില്ല. തൂണുകളായി എണ്ണപ്പെട്ടിരുന്ന മൂന്നു അപ്പൊസ്തലന്മാരിൽ ഒരാളായിരുന്നു യോഹന്നാൻ. (ഗലാ, 2:19). നാലാമത്തെ സുവിശേഷവും മൂന്നു ലേഖനങ്ങളും വെളിപ്പാടു പുസ്തകവും അദ്ദേഹം എഴുതി. പിന്നീട് വെളിപ്പാടു പുസ്തകത്തിലാണ് അപ്പൊസ്തലന്റെ പേർ കാണപ്പെടുന്നത്. (വെളി, 1:1). ജീവിതത്തിലെ അന്ത്യവത്സരങ്ങൾ അദ്ദേഹം എഫെസാസിൽ ചെലവഴിച്ചു എന്നാണു പാരമ്പര്യം. ഏഷ്യാമൈനറിലെ ഏഴു സഭകളിലും അദ്ദേഹം ശുശ്രൂഷിച്ചിരുന്നിരിക്കണം. ഡൊമീഷ്യൻ്റെ (എ.ഡി. 80-96) കാലത്ത് എ.ഡി. 95-ൽ അപ്പൊസ്തലനെ തിളച്ച എണ്ണയിൽ ഇട്ടുവെങ്കിലും അത്ഭുതകരമായി രക്ഷപ്പെട്ടു. പിന്നീട് ദൈവവചനവും യേശുവിന്റെ സാക്ഷ്യവും നിമിത്തം പത്മോസ് ദ്വീപിലേക്കു നാടു കടത്തപ്പെട്ടു. (വെളി, 1:9). ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ എഫെസൊസിൽ വച്ചായിരിക്കണം യോഹന്നാൻ അപ്പൊസ്തലൻ മരിച്ചതു.

കർത്താവിനെ തന്റെ സർവ്വമഹത്വത്തിലും ദർശിക്കുവാനുള്ള ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചത് യോഹന്നാനായിരുന്നു. “ഞാൻ വരുവോളം ഇവൻ ഇരിക്കേണമെന്നു എനിക്കു ഇഷ്ടം ഉണ്ടെങ്കിൽ അതു നിനക്കു എന്തു?” (യോഹ, 21:22) എന്ന യേശുവിന്റെ പ്രവചനത്തിൻ്റെ നിവൃത്തിയായിരുന്നു പത്മോസിലെ ദർശനവും, പുതിയനിയമത്തിലെ ഏക പ്രവചനഗ്രന്ഥമായ വെളിപ്പാടു പുസ്തകവും.