പാട്ടെഴുതി പഠിപ്പിക്കുന്ന ദൈവം

ക്രൈസ്തവ ആരാധനകളിൽ ഗാനാലാപനത്തിന് മഹത്തായ സ്ഥാനമാണുള്ളത്. പ്രയാസങ്ങളുടെയും പ്രതിസന്ധികളുടെയും നീർച്ചുഴിയിൽ താണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യമനസ്സുകൾക്ക്, കരുണാസമ്പന്നനായ ദൈവത്തിനുമാത്രം നൽകുവാൻ കഴിയുന്ന സ്വർഗ്ഗീയ സാന്ത്വനത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിന്റെയും കൊടുമുടികളിലേക്ക് ഉയർത്തുവാൻ ആത്മീയഗീതങ്ങൾക്കു കഴിയുന്നു. എന്തെന്നാൽ അവയോരോന്നും ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹവും അത്ഭുതങ്ങളും അനുഗ്രഹങ്ങളും വാഴ്ത്തിപ്പാടുന്നവയാണ്. പാടുന്നവരിലുളവാക്കുന്ന ആനന്ദാനുഭൂതിയോടൊപ്പം, അവ വരുംതലമുറകൾക്ക് തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള സാക്ഷ്യം കൂടിയായിരിക്കുമെന്ന് ദൈവം മോശെയോട് അരുളിച്ചെയ്തു. മോശെയുടെ മരണസമയം അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്നും യിസ്രായേൽ മക്കൾ കനാനിൽ താമസം തുടങ്ങുമ്പോൾ, അവർ അവിടെയുള്ള അന്യദൈവങ്ങളെ ആരാധിക്കുമെന്നും തന്റെ കോപത്തിൽ താൻ അവരെ കഠിനമായി ശിക്ഷിക്കുമെന്നും, അപ്പോൾ അവർ ദൈവം അവരെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളഞ്ഞതായി പറയുമെന്നും 120 വയസ്സുള്ളവനായ മോശെയോട് ദൈവം അരുളിച്ചെയ്തു. “ആകയാൽ ഈ പാട്ടു എഴുതി യിസ്രായേൽമക്കളെ പഠിപ്പിക്ക; യിസ്രായേൽമക്കളുടെ നേരെ ഈ പാട്ടു എനിക്കു സാക്ഷിയായിരിക്കേണ്ടതിന്നു അതു അവർക്കു വായ്പാഠമാക്കിക്കൊടുക്കുക” (ആവ, 31:19) എന്ന് ദൈവം മോശെയോടു കല്പിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല, ദൈവത്തെ മറന്നു പ്രവർത്തിക്കുന്നതിന്റെ ഫലമായി, ഭാവിയിൽ കഷ്ടതകളും അനർത്ഥങ്ങളും അവർക്കു ഭവിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ സന്തതിയുടെ വായിൽനിന്നു മറന്നുപോകാത്ത ഈ പാട്ട് അവർക്കെതിരേ സാക്ഷ്യം പറയും (ആവ, 31:21) എന്ന് അരുളിചെയ്ത ദൈവം, അനുഗ്രഹങ്ങളുടെയും അത്ഭുതങ്ങളുടെയും സാക്ഷ്യമായ ഗാനാലാപനത്തെ തലമുറകൾക്കുകൂടി മാർഗ്ഗദീപമാക്കുകയായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇന്നു നമുക്ക് ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും വാഴ്ത്തുവാനും പാടി സ്തുതിക്കുവാനും സ്നേഹവാനായ ദൈവത്തിന്റെ സാക്ഷ്യങ്ങളായ അവയെ ഭാവിതലമുറകൾക്കു പകരുവാനും കഴിയണം.

ചുവടു മറക്കരുത്

ജീവിതയാത്രയിൽ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെയും കഷ്ടതയുടെയും അവഗണനയുടെയും ഇടുങ്ങിയ ഇടനാഴികളിൽനിന്ന് കാരുണ്യവാനായ ദൈവം അനേകരെ കരംപിടിച്ചുയർത്തി, സമ്പത്തിന്റെയും സമുന്നതമായ സാമൂഹിക ബന്ധങ്ങളുടെയും ഭൗതിക സുഖങ്ങളുടെയും രാജവീഥികളിലേക്കു നയിക്കുമ്പോൾ, പലരും തങ്ങളുടെ കഴിഞ്ഞകാല ജീവിതത്തെയും അവിടെനിന്നു തങ്ങളെ രക്ഷിച്ച ദൈവത്തെയും മറന്നുപോകുന്നു. പാലും തേനും ഒഴുകുന്ന കനാൻ ദേശത്തിന്റെ പടിവാതിൽക്കൽ എത്തിയ യിസ്രായേൽമക്കളോട് മോശെ: “നീ മിസ്രയീംദേശത്ത് അടിമയായിരുന്നു” എന്ന് നാലു പ്രാവശ്യവും (ആവ, 15:15; 16:12; 24:18, 22), “നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ നിന്നെ വീണ്ടെടുത്തുവെന്നു ഓർക്കണം” എന്നു രണ്ടു പ്രാവശ്യവും (ആവ, 15:15; 24:18) ആവർത്തന പുസ്തകത്തിൽ ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. കഷ്ടതകളും ക്ലേശങ്ങളും കൂരമായ പീഡനങ്ങളും നിറഞ്ഞ അടിമജീവിതമെന്തെന്ന് 430 വർഷക്കാലം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ അവർ തങ്ങളുടെ സമസൃഷ്ടികളോടു സ്നേഹത്തോടും കരുണയോടും പെരുമാറണമെന്ന് മോശെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു. മാത്രമല്ല, മിസ്രയീമിലെ ക്രൂരമായ അടിമത്തത്തിൽനിന്നു തങ്ങളെ വിമോചിപ്പിക്കുന്നതിനായി അവർ നിലവിളിച്ചപ്പോൾ തന്റെ ജനത്തിന്റെ കഷ്ടതകണ്ട്, അവരുടെ നിലവിളി കേട്ട് (പുറ, 3:7) യഹോവയാം ദൈവം അവരെ വീണ്ടെടുക്കുകയും വിമോചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തുവെന്ന വസ്തുത മറന്നുപോകരുതെന്നും മോശെ യിസ്രായേൽമക്കളെ ഉപദേശിക്കുന്നു. അത്യുന്നതനായ ദൈവം നമ്മെ അനുഗ്രഹത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലേക്ക് ഉയർത്തുമ്പോഴും, നമ്മെ കടത്തിവിട്ട കഷ്ടതയുടെ താഴ്വരകളെയും അവിടെയുള്ള മനുഷ്യരുടെ അവസ്ഥകളെയും സർവ്വോപരി ഒന്നുമില്ലായ്മയിൽനിന്നു നമ്മെ കോരിയെടുത്ത ദൈവത്തെയും മറക്കരുതെന്ന് ആവർത്തന പുസ്തകത്തിൽ ദൈവപുരുഷനായ മോശെ ആവർത്തിച്ചു നൽകുന്ന ശ്രേഷ്ഠമായ കല്പന ദൈവമക്കളുടെ ജീവിതവ്രതമാകണം.

ദൈവജനവും ശത്രുന്റെ കെണികളും

ദൈവജനത്തെയും ദൈവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന തന്റെ ദൗത്യവാഹകരെയും തകർക്കുവാൻ സാത്താൻ വിദഗ്ദ്ധമായി ഉപയുക്തമാക്കുന്ന ആയുധങ്ങളാണ് സമ്പത്തും സ്ഥാനമാനങ്ങളുമെന്ന് ബിലെയാമിന്റെ ദാരുണമായ അന്ത്യം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. മോവാബ് രാജാവായ ബാലാക്ക് മോവാബ്യ സമഭൂമിയിൽ പാളയമടിച്ചിരുന്ന യിസ്രായേൽ മക്കളെ ശപിക്കുന്നതിനായി അരുളപ്പാടുകൾ ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ബിലെയാമിന്റെ അടുക്കലേക്ക് തൻ്റെ പ്രഭുക്കന്മാരെ അയച്ചപ്പോൾ “നീ അവരോടുകൂടെ പോകരുത്; ആ ജനത്തെ ശപിക്കുകയും അരുത്; അവർ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ ആകുന്നു” (സംഖ്യാ, 22:12) എന്ന് യഹോവ അവനോടു കല്പിച്ചു. വീണ്ടും ബാലാക്ക് ആദ്യം അയച്ചവരെക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠന്മാരായ പ്രഭുക്കന്മാരെ പുതിയ വാഗ്ദാനങ്ങളോടു കൂടെ അയച്ചപ്പോൾ ബിലെയാം ദൈവത്തിന്റെ വചനങ്ങൾ മറന്ന് അവരോടൊപ്പം യിസ്രായേൽമക്കളെ ശപിക്കുവാൻ പുറപ്പെട്ടു. എന്നാൽ ദൈവം, ശപിക്കുവാൻ അനുവദിക്കാതെ മൂന്നു പ്രാവശ്യം തന്റെ ജനത്തെ അനുഗ്രഹിക്കുവാൻ അവനെ നിർബന്ധിതനാക്കി. ബാലാക്കിന്റെ ധനവും സ്ഥാനമാനവും മോഹിച്ച ബിലെയാം, തനിക്കു ശപിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും യിസ്രായേൽമക്കൾ സ്വയം ശാപത്തിൽ വീഴുന്നതിനും അങ്ങനെ അവർ ദൈവകോപത്താൽ സംഹരിക്കപ്പെടുന്നതിനുമായി ബാലാക്കിനു നീചമായ തന്ത്രം ഉപദേശിച്ചുകൊടുത്തു. (സംഖ്യാ, 31:15,16). അങ്ങനെ മോവാബ്യ സ്ത്രീകളെക്കൊണ്ട് യിസായേൽമക്കളെ വശീകരിച്ചു വ്യഭിചാരം ചെയ്യിക്കുവാനും അവരുടെ ദേവന്മാരുടെ മുമ്പിൽ നമസ്കരിപ്പിക്കുവാനും ബാലാക്കിനു കഴിഞ്ഞു. ബിലെയാമിന്റെ തന്ത്രത്താൽ ശാപഗ്രസ്തരായ 24,000 പേരെ ദൈവം സംഹരിച്ചു. തുടർന്ന് യിസ്രായേൽ മക്കൾ മോവാബ്യരെ ആക്രമിച്ചപ്പോൾ ബിലെയാം അതിദാരുണമായി വാളാൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു. (സംഖ്യാ, 31:8). ദൈവത്താൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്നവർ ദൈവത്തെ അനുസരിക്കുന്നു എന്ന ഭാവേന സ്വാർത്ഥലാഭങ്ങൾക്കും സ്ഥാനമാനങ്ങൾക്കുമായുള്ള പരക്കംപാച്ചിലിൽ വക്രതനിറഞ്ഞ സ്വന്തം ന്യായീകരണങ്ങളിലൂടെ ദൈവഹിതം മറന്നു പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ സർവശക്തനായ ദൈവം കഠിനമായി ശിക്ഷിക്കുമെന്ന് ബിലെയാമിന്റെ ദാരുണമായ അന്തം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു (സംഖ്യാ, 31:8). പുതിയനിയമത്തിൽ ‘ബിലെയാമിൻ്റെ വഞ്ചന’ (യൂദാ, 11), ‘ബിലെയാമിൻ്റെ വഴി’ (2പത്രൊ,2:15), ‘ബിലെയാമിൻ്റെ ഉപദേശം’ (വെളി, 2:14) എന്നിവയ്ക്കെതിരെയുള്ള ശക്തമായ താക്കീത് നല്കിയിട്ടുണ്ട്. (വേദഭാഗം: സംഖ്യാപുസ്തകം 22:1-24-25; 31:8-16).

11 ദിവസങ്ങൾക്കു പകരം 38 വർഷം

യഹോവ സംഹരിച്ച ആദ്യജാതന്മാരുടെ ശവസംസ്കാരങ്ങൾ നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന മിസ്രയീമ്യരുടെ കണ്മുമ്പിലൂടെയാണ് ഒന്നാം മാസം 15-ാം തീയതി യിസ്രായേൽമക്കൾ വാഗ്ദത്തനാട്ടിലേക്കുള്ള പ്രയാണം ആരംഭിച്ചത്. (സംഖ്യാ, 33:3-4). ആ ദീർഘയാത്രയിൽ അഗ്നിസ്തംഭംകൊണ്ടും മേഘസ്തംഭംകൊണ്ടും ദൈവം അവരെ സുരക്ഷിതരായി കാത്തുപരിപാലിക്കുകയും നയിക്കുകയും സ്വർഗ്ഗീയ ഭോജ്യത്താൽ സംതൃപ്തരാക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ അനുഷ്ഠിക്കേണ്ട കല്പനകൾ സീനായി പർവ്വതത്തിൽവച്ച് യഹോവ തന്നെ തന്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവരോട് അരുളിചെയ്തു. പാരാനിലെ കാദേശിൽനിന്നു കാൽനടയായി കനാനിലെത്തുവാൻ കേവലം 11 ദിവസത്തെ യാത്ര മാത്രം ബാക്കിനിൽക്കെ, കനാൻദേശം രഹസ്യമായി പരിശോധിച്ചു മടങ്ങിയെത്തിയ കാലേബും യോശുവയും ഒഴികെയുള്ള ഗോത്രത്തലവന്മാരുടെ വാക്കു വിശ്വസിച്ച യിസ്രായേൽമക്കൾ ആ നിമിഷംവരെ തങ്ങളെ വഴിനടത്തിയ ദൈവത്തെ മറന്നുകളഞ്ഞു. തുടർന്നു തങ്ങൾക്ക് ഒരു നേതാവിനെ തിരഞ്ഞെടുത്ത് മിസ്രയീമിലേക്കു മടങ്ങിപ്പോകുവാൻ അവർ തീരുമാനിക്കുകയും മോശെയെയും അഹരോനെയും കല്ലെറിയണമെന്നു പറയുകയും ചെയ്തു. അപ്പോൾ ദൈവത്തിന്റെ കോപം അവരുടെമേൽ ജ്വലിച്ചു. അവർ 40 വർഷം മരുഭൂമിയിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുമെന്നും കാലേബും യോശുവയുമൊഴികെ, 20 വയസ്സും അതിലധികവും പ്രായമുള്ള ഒരുവനും കനാനിൽ പ്രവേശിക്കുകയില്ലെന്നും യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തു. അങ്ങനെ 11 ദിനരാത്രങ്ങൾക്കു പകരം എകദേശം 13,880 ദിനരാത്രങ്ങൾ (38 വർഷം) മരുഭൂമിയിൽ അലഞ്ഞുനടന്നതിനു ശേഷമാണ് യിസ്രായേൽ മക്കൾക്ക് കനാനിൽ കാലുകുത്തുവാൻ കഴിഞ്ഞത്. അവരിൽ, കാലേബും യോശുവയുമല്ലാതെ, 58 വയസ്സിലധികം പ്രായമുള്ള ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തുവാൻ പലപ്പോഴും നാം വൈകുന്നതിന്റെയും എത്തുവാൻ കഴിയാത്തതിന്റെയും കാരണം, യിസ്രായേൽ മക്കളെപ്പോലെ നമ്മെ അനുദിനം വഴി നടത്തുന്ന സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തെ നമുക്കു സമ്പൂർണ്ണമായി വിശ്വസിക്കുവാൻ കഴിയാത്തതാണ്. (വേദഭാഗം: സംഖ്യാപുസ്തകം 13:1-14:38).

അതു യഹോവ കേട്ടു

ദൈവത്തോടു മുഖാമുഖം സംസാരിക്കുകയും ദൈവത്തോടൊപ്പം വസിക്കുകയും ദൈവകരങ്ങളിൽനിന്നു കല്പനകൾ ഏറ്റുവാങ്ങുകയും ചെയ്ത മോശെ, യിസായേൽ മക്കളെ കനാനിലേക്കു നയിക്കുന്ന വേളയിൽ ഒരു കുശ്യസ്തീയെ വിവാഹം ചെയ്തതിനെ മോശയുടെ സഹോദരങ്ങളായ മിര്യാമും അഹരോനും വിമർശിച്ചു. മോശെയോടൊപ്പം നേതൃനിരയിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന മിര്യാം പ്രവാചികയും അഹരോൻ പുരോഹിതനുമായിരുന്നു. മോശെയ്ക്കെതിരായുള്ള അവരുടെ കുറ്റാരോപണം, മോശെയുടെ ആത്മീയ നേതൃത്വത്തിനെതിരായുള്ള വെല്ലുവിളിയായിരുന്നു. തനിക്കെതിരായുള്ള വിമർശനത്തെക്കുറിച്ച് മോശെയ്ക്ക് അറിവില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും “അത് യഹോവ കേട്ടു.” (സംഖ്യാ, 12:2). തന്റെ വിശ്വസ്തദാസനെതിരായി സംസാരിച്ച അവരുടെമേൽ യഹോവയുടെ കോപം ജ്വലിച്ചു; മിര്യാം കുഷ്ഠരോഗിണിയായിത്തീർന്നു. ആത്മീയ സഹോദരങ്ങൾക്കെതിരായും ആത്മീയ നേതൃനിരയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്ക് എതിരായും നാം വിമർശനത്തിന്റെ കൂരമ്പുകൾ എയ്യുമ്പോൾ, അത് അവർ അറിയുകയില്ലെങ്കിലും തന്റെ ജനത്തെക്കുറിച്ചും വിശ്വസ്തരായ വേലക്കാരെക്കുറിച്ചും ജാഗ്രതയുള്ളവനും സർവ്വശക്തനുമായ ദൈവം അതു ശ്രദ്ധിക്കുമെന്നും താൻ അവർക്കുവേണ്ടി പ്രതിക്രിയ നടത്തുമെന്നും മിര്യാമിനും അഹരോനും ദൈവം നൽകിയ ശിക്ഷ വിളിച്ചറിയിക്കുന്നു. “ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്തവരെ ആർ കുറ്റം ചുമത്തും? നീതീകരിക്കുന്നവൻ ദൈവം.” (റോമ, 8:33). “നിങ്ങൾ വിധിക്കുന്ന വിധിയാൽ നിങ്ങളെയും വിധിക്കും; നിങ്ങൾ അളക്കുന്ന അളവിനാൽ നിങ്ങൾക്കും അളന്നു കിട്ടും.” (മത്താ, 7:2. ഒ.നോക്കുക: റോമ, 2:1).

ദൈവത്തിനു കൊടുക്കുക

അത്യന്നതനായ ദൈവം, തന്റെ ജനം അനുഷ്ഠിക്കേണ്ട നിയമങ്ങളും നിബന്ധനകളും തൻ്റെ ദാസനായ മോശെയോട് അരുളിചെയ്തതു പ്രതിപാദിക്കുന്ന പുസ്തകമാണ് ലേവ്യപുസ്തകം. തന്റെ ജനത്തിന് അത്യധികമായ അനുഗ്രഹങ്ങൾ നൽകുമെന്ന് അരുളിച്ചെയ്യുന്ന ദൈവത്തിന്റെ വാഗ്ദത്തങ്ങളുടെ അന്ത്യപാദത്തിൽ ആ അനുഗ്രഹങ്ങളുടെ പത്തിൽ ഒന്ന് അഥവാ ദശാംശം തനിക്കു തിരിച്ചു നൽകണമെന്ന നിർബന്ധമായ നിബന്ധനയും അവൻ തന്റെ ജനത്തെ അറിയിക്കുന്നു. “നിലത്തിലെ വിത്തിലും വൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലത്തിലും ദേശത്തിലെ ദശാംശം ഒക്കെയും യഹോവെക്കുള്ളതു ആകുന്നു; അതു യഹോവെക്കു വിശുദ്ധം.” (ലേവ്യ, 27:30). “മാടാകട്ടെ ആടാകട്ടെ കോലിൻ കീഴെ കടന്നുപോകുന്ന എല്ലാറ്റിലും പത്തിലൊന്നു യഹോവെക്കു വിശുദ്ധമായിരിക്കേണം.” (ലേവ്യ, 27:32). എന്നാൽ യാതൊരു നിബന്ധനയും നിയമവുമില്ലാതെ ദൈവത്തോടുള്ള തന്റെ അദമ്യമായ സ്നേഹത്താൽ താൻ നേടിയതിന്റെ പത്തിൽ ഒന്ന് ദൈവത്തിനായി നൽകി തലമുറകൾക്കു നിത്യമായ അനുഗ്രഹം മടക്കിവാങ്ങിയ അബാഹാമാണ്, ദൈവവചനത്തിന്റെ ആരംഭമായ ഉൽപത്തി പുസ്തകത്തിൽ ദൈവത്തിന് ദശാംശം നൽകി അതിന്റെ മഹത്ത്വം വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. “ അബാം അവന് (മൽക്കീസേദെക്ക്) സകലത്തിന്റെയും ദശാംശം കൊടുത്തു (ഉല്പ, 14:20). അത് അവന്റെ തലമുറയും മാതൃകയാക്കിയിരുന്നുവെന്ന് അവന്റെ പൗത്രനായ യാക്കോബ് ബേഥേലിൽവച്ച്, “നീ എനിക്കു തരുന്ന സകലത്തിന്റെയും ദശാംശം നിശ്ചയമായും ഞാൻ നിനക്കു നൽകും” (ഉല്പ, 28:22) എന്ന് ദൈവത്തോടു ചെയ്യുന്ന നേർച്ചയിൽനിന്നു വ്യക്തമാകുന്നു. എന്നാൽ ഇന്ന് അനവധിയായ കാര്യമില്ലാക്കാരണങ്ങൾ നിരത്തിവച്ച് ദൈവത്തിന്റെ ഈ കല്പന നിഷേധിക്കുന്ന അനേകരെയാണ് ദൈവജനമെന്നു സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന സമൂഹത്തിൽ കാണുന്നത്. പുതിയനിയമത്തിൽ ദശാംശം പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നാണ് പലരും പറയുന്നത്. പരീശന്മാരോടും ശാസ്ത്രിമാരോടും യേശു പറയീന്നത് നോക്കുക: “കപടഭക്തിക്കാരായ ശാസ്ത്രിമാരും പരീശന്മാരുമായുള്ളോരേ, നിങ്ങൾക്കു ഹാ കഷ്ടം; നിങ്ങൾ തുളസി, ചതകുപ്പ, ജീരകം ഇവയിൽ പതാരം കൊടുക്കയും ന്യായം, കരുണ, വിശ്വസ്തത ഇങ്ങനെ ന്യായപ്രമാണത്തിൽ ഘനമേറിയവ ത്യജിച്ചുകളകയും ചെയ്യുന്നു. അതു ചെയ്കയും ഇതു ത്യജിക്കാതിരിക്കയും വേണം.” (മത്താ, 23:23). അത് ചെയ്യുകയും = ദശാംശം കൊടുക്കുകയും, ഇതു ത്യജിക്കാതിരിക്കുകയും = ന്യായം, കരുണ, വിശ്വസ്തത ത്യജിക്കാതിരികയും വേണം. ലേഖനങ്ങളിൽ ദശാംശമല്ല; ഓഹരിയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്: “വചനം പഠിക്കുന്നവൻ പഠിപ്പിക്കുന്നവന്നു എല്ലാനന്മയിലും ഓഹരി കൊടുക്കേണം.” (ഗലാ, 6:6). വചനം പഠിപ്പിക്കുന്നത് ദൈവാത്മാവാണ്; തന്മൂലം ഓഹരി ദൈവത്തിന് കൊടുക്കുകതന്നെ വേണം. ദൈവത്തിൽനിന്നു നാം അനുഗ്രഹങ്ങൾ കേഴുകയും നാം അവ ദൈവത്തിൽനിന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, നമുക്കു ലഭ്യമായിരിക്കുന്ന അനുഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്ന് ദൈവം കല്പിക്കുന്നതനുസരിച്ച് നാം ദൈവത്തിനു നൽകുന്നുണ്ടോ എന്ന് സ്വയം പരിശോധിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്തെന്നാൽ സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ കിളിവാതിലുകൾ തന്റെ ഭക്തന്മാർക്കായി തുറക്കുന്നത്, അവർ തങ്ങളുടെ സമ്പാദ്യങ്ങളുടെ വാതിലുകൾ തുറന്ന് അതിന്റെ പത്തിലൊരംശം അല്ലെങ്കിൽ അതിലുപരിയായി ഓഹരി ദൈവത്തിനു വേണ്ടി നൽകുമ്പോഴാണ്.

ദൈവത്തിന് ശ്രഷ്ഠമായതു നൽകുക

സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തിന് നേർച്ചകാഴ്ചകൾ അർപ്പിക്കുമ്പോൾ ദൈവം നമുക്കു നല്കിയിരിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസൃതമായി അതിശ്രഷ്ഠമായതും അതിവിശിഷ്ടമായതും നൽകുവാൻ പലരും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. അനുദിന ജീവിതത്തിൽ നമുക്ക് ആവശ്യമായിരിക്കുന്നത് ഒക്കെയും ശ്രേഷ്ഠമായിരിക്കണമെന്നുള്ള നിർബന്ധത്താൽ അവ അതീവശദ്ധയോടെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന നാം, ദൈവത്തിന് എന്തെങ്കിലും നൽകുമ്പോൾ അതേ ശുഷ്കാന്തിയും ശ്രദ്ധയും പ്രകടമാക്കാറില്ല. തന്റെ ജനം ഹോമയാഗമായും സ്വമേധയാ ഉള്ള അർപ്പണങ്ങളായും നേർച്ചകാഴ്ചകളായും സമർപ്പിക്കുന്ന ആടുമാടുകൾ ന്യൂനതയിലാത്തത് (കുറ്റമറ്റത്) ആയിരിക്കണമെന്നും ന്യൂനതയുള്ള നേർചകാഴ്ചകളിൽ താൻ പ്രസാദിക്കുകയില്ലെന്നും ദൈവം മോശെയോടു കല്പ്പിക്കുന്നു. (ലേവ്യ, 22:20-25). “എന്നാൽ കടിച്ചുകീറിപ്പോയതിനെയും മുടന്തും ദീനവുമുള്ളതിനെയും നിങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നു അങ്ങനെ കാഴ്ചവെക്കുന്നു എന്നു സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; അതിനെ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കയ്യിൽനിന്നു അംഗീകരിക്കുമോ എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.” (മലാ, 1:13). എന്ന് തന്റെ ജനത്തോടു ചോദിക്കുന്ന അത്യുന്നതനായ ദൈവം, തന്റെ സന്നിധിയിൽ നാം അർപ്പിക്കുന്ന ചെറുതും വലുതുമായ സ്വമേധാദാനങ്ങൾ ഓരോന്നും സസൂക്ഷ്മം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുവെന്ന കാര്യം നാം ചിന്തിക്കാറുണ്ടോ? സർവ്വശക്തനും സമ്പൂർണ്ണനും പരിശുദ്ധനുമായ ദൈവം നമുക്കു നൽകിയിരിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസൃതമായി അതിശ്രേഷ്ഠവും അതിവിശിഷ്ടവുമായ നേർച്ചകാഴ്ചകൾ നമുക്ക് അവനായി അർപ്പിക്കാം. അവന്റെ പ്രസാദവർഷത്താൽ അനുഗ്രഹീതരാകാം.

നിഷിദ്ധമായ വേഴ്ചകൾ

സർവ്വശക്തനായ ദൈവം മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ തുടർച്ചയ്ക്കും കുടുംബജീവിതത്തിന്റെ കെട്ടുറപ്പിനുമായി മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചശേഷം അവന് അനുയോജ്യമായ തുണയായി സ്ത്രീയെ സൃഷ്ടിച്ചു. അങ്ങനെ മറ്റെല്ലാ ബന്ധങ്ങളെക്കാളും സുദൃഢവും വിശുദ്ധവും ആകർഷകവുമായ ലൈംഗിക ബന്ധം സ്ഥാപിതമായി. എന്നാൽ കുടുംബജീവിതത്തിന്റെ കെട്ടുറപ്പിനും സന്തോഷത്തിന്റെ പരിപൂർണ്ണതയ്ക്കുമായി സ്നേഹവാനായ ദൈവം വിഭാവനം ചെയ്ത ലൈംഗിക ജീവിതത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തി, പാപത്തിന്റെ പെരുവഴിയിലേക്കു മനുഷ്യൻ പോയപ്പോഴൊക്കെയും ദൈവം അവനെ കഠിനമായി ശിക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. നോഹയുടെ കാലത്തെ ജലപ്രളയവും ചരിത്രസ്മാരകമായി അവശേഷിക്കുന്ന സൊദോമും ഗൊമോരയും ചാവുകടലും അതിനുദാഹരണങ്ങളാണ്. മാനവചരിത്രത്തിൽ ലൈംഗിക അരാജകത്വം അതിന്റെ ഉച്ചകോടിയിൽ എത്തിനിൽക്കുന്ന ഈ മുന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിൽ നിഷിദ്ധമെന്ന് ദൈവം കല്പിച്ചിരിക്കുന്ന ലൈംഗിക വേഴ്ചകളെക്കുറിച്ച് ദൈവജനം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.

1. രക്തബന്ധമുള്ളവരുമായി (ലേവ്യ, 18:6).

2. പിതാവിന്റെ മറ്റു ഭാര്യമാരുമായി (ലേവ്യ, 18:8).

3. പിതാവിന്റെയോ മാതാവിന്റെയോ മകളുമായി (ലേവ്യ, 18:9, 11).

4. മകന്റെയോ മകളുടെയോ മകളുമായി (ലേവ്യ, 18:10, 17).

5. പിതാവിന്റെയോ മാതാവിന്റെയോ സഹോദരിയുമായി (ലേവ്യ, 18:12,13; 20:19).

6. സഹോദരന്റെ ഭാര്യയുമായി/ഭാര്യയുടെ സഹോദരിയുമായി (ലേവ്യ, 18:16, 18). (സഹോദരൻ മരിച്ചുപോയാൽ അവന്റെ ഭാര്യയെ വിവാഹം ചെയ്യാം).

7. മരുമകളുമായി (ലേവ്യ, 18:15 ).

8. അമ്മാവിയമ്മയുമായി (ലേവ്യ, 20:14).

9. അയൽക്കാരന്റെ ഭാര്യയുമായി (ലേവ്യ, 18:20).

10. സ്ത്രീകളുടെ ആർത്തവകാലത്ത് (ലേവ്യ, 18:19; 20:18).

11. പുരുഷന്മാർ തമ്മിൽ, സ്ത്രീകൾ തമ്മിൽ (ലേവ്യ, 18:22; 20:13; റോമ, 1:26,27).

12. മൃഗങ്ങളുമായി (ലേവ്യ, 18:23; 20:15,16).

വിശുദ്ധദൈവം അശുദ്ധമനുഷ്യൻ

അത്യുന്നതനായ ദൈവത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയുടെ വ്യാപ്തിയെ വരച്ചുകാട്ടുന്ന ലേവ്യപുസ്തകത്തിൽ ദൈവം തന്റെ ജനത്തോട്: “ഞാൻ വിശുദ്ധനാകയാൽ നിങ്ങളും വിശുദ്ധരായിരിക്കണം” (ലേവ്യ, 11:45) എന്ന് ആവർത്തിച്ച് ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. തന്റെ വിശുദ്ധിയുടെ അഗാധത ദൃശ്യമായി മനസ്സിലാക്കുവാൻ, തന്റെ സന്നിധിയിലുള്ള ആരാധന എത്രമാത്രം വിശുദ്ധി നിറഞ്ഞതായിരിക്കണമെന്ന് ദൈവം അവർക്കു വിശദമാക്കിക്കൊടുക്കുകയും അതിനുവേണ്ട മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്തു. അവരുടെ കണ്മുമ്പിൽ വച്ചുതന്നെ അശുദ്ധിയോടെ ധൂപകലശവുമായി തന്റെ സന്നിധിയിലേക്കു വന്ന അഹരോന്റെ പുത്രന്മാരായ നാദാബിനെയും അബീഹുവിനെയും ദഹിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞ സർവ്വശക്തനായ ദൈവം, തന്റെ ജനമായിത്തീരുന്നതിന് സമ്പൂർണ്ണമായ വിശുദ്ധി ആവശ്യമാണെന്ന് അവരെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു. തങ്ങൾ അശുദ്ധരാകാതിരിക്കുവാൻ ബാഹ്യമായ പല കാര്യങ്ങളിലും ശുഷ്കാന്തി കാണിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും യിസ്രായേൽ മക്കൾ പലപ്പോഴും അന്യദൈവങ്ങളെ ആരാധിച്ചിരുന്നു. തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ അന്യദൈവങ്ങൾക്കു സ്ഥാനം നൽകി ആന്തരിക വിശുദ്ധി നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ അവർ ബാഹ്യമായി നടത്തിയിരുന്ന വിശുദ്ധിയുടെ പ്രദർശനം ദൈവത്തിനു വെറുപ്പായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് പത്രൊസ്: “നിങ്ങളെ വിളിച്ച വിശുദ്ധന്നു ഒത്തവണ്ണം അനുസരണമുള്ള മക്കളായി എല്ലാനടപ്പിലും വിശുദ്ധരാകുവിൻ.” (1പത്രൊ, 1:15) എന്നു നമ്മെ ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുന്നത്. എന്തെന്നാൽ, ദൈവത്തിൻ്റെ വിശുദ്ധ നിവാസമാകേണ്ടതിനാണ് നമ്മെ ഓരോരുത്തരേയും ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്. (എഫെ, 2:19-22). (വേദഭാഗം: ലേവ്യർ 10:1-11:45).

ദൈവത്തോടുള്ള ഒഴികഴിവുകൾ

മിസ്രയീമ്യ അടിമത്തത്തിൽനിന്ന് തന്റെ ജനത്തെ വിടുവിക്കുന്നതിന് ഫറവോന്റെ അടുത്തേക്ക് അയയ്ക്കുന്നതിനായി എൺപതു വയസ്സുകാരനായ മോശെയെ അത്യുന്നതനായ ദൈവം എരിയുന്ന മുൾപ്പടർപ്പിന്റെ നടുവിൽനിന്ന് ‘മോശെ, മോശെ’ എന്നു പേർചൊല്ലി വിളിച്ചു. അവന്റെ ദൗത്യം വിശദീകരിച്ച യഹോവയാം ദൈവം മോശെയെ ‘ആകയാൽ ഇപ്പോൾ വരുക’ (പുറ, 3:10) എന്നു വിളിക്കുമ്പോൾ മോശെ പല ഒഴികഴിവുകൾ നിരത്തിവച്ച് ദൈവവിളിയിൽനിന്നു രക്ഷപ്പെടുവാൻ ശ്രമിച്ചു. തനിക്ക് ഫറവോന്റെ അടുക്കൽ പോകുവാനോ യിസ്രായേൽമക്കളെ വിടുവിച്ചുകൊണ്ടുവരുവാനോ ഉള്ള യോഗ്യതയില്ല എന്ന മറുപടിയാണ് മോശെ ആദ്യം നൽകിയത്. “തീർച്ചയായും ഞാൻ നിന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരിക്കും” എന്ന് ദൈവം അവനോട് അരുളിച്ചെയ്തപ്പോൾ “അവന്റെ നാമം എന്ത്?” എന്നു ചോദിച്ചാൽ താനെന്ത് മറുപടി പറയണം എന്നാണ് മോശെ വീണ്ടും ദൈവത്തോടു ചോദിച്ചത്. “ഞാൻ ആകുന്നവൻ ഞാൻ ആകുന്നു; ഞാൻ ആകുന്നവൻ എന്നെ നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് അയച്ചിരിക്കുന്നു” എന്ന് യിസ്രായേൽ മക്കളോടു പറയുവാൻ യഹോവ കല്പ്പിക്കുമ്പോൾ ആ ദൗത്യം സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള വൈമനസ്യത്താൽ മോശെ, യിസ്രായേൽ മക്കൾ തന്നെ വിശ്വസിക്കുകയോ തന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കുകയോ ചെയ്യാതെ, “യഹോവ നിനക്കു പ്രത്യക്ഷനായിട്ടില്ല എന്നു പറയും” എന്നു പറഞ്ഞു. തദനന്തരം യിസ്രായേൽ മക്കൾ വിശ്വസിക്കേണ്ടതിനായി അവരുടെ മുമ്പിൽ മൂന്ന് അടയാളങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കുവാൻ ദൈവം മോശെയെ അധികാരപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ മോശെ വീണ്ടും “ഞാൻ വിക്കനും തടിച്ച നാവുള്ളവനും ആകുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞ് ദൈവത്തിന്റെ വിളിയിൽനിന്നു രക്ഷപ്പെടുവാൻ ശ്രമിച്ചു. “ഞാൻ നിന്റെ വായോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരിക്കും; നീ പറയേണ്ടതെന്തെന്നു ഞാൻ നിനക്ക് ഉപദേശിച്ചുതരും” എന്ന് ദൈവം മറുപടി നൽകിയപ്പോൾ മറ്റൊഴികഴിവുകൾ ഒന്നും പറയുവാനില്ലാതെ മോശെ, “അയ്യോ, യഹോവേ, ദയവുണ്ടായി മറ്റാരെയെങ്കിലും അയയ്ക്കണമേ’ എന്ന് ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിച്ചു. അപ്പോൾ ദൈവത്തിന്റെ കോപം മോശെയ്ക്കുനേരേ ജ്വലിച്ചതായി തിരുവചനം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. മോശയെപ്പോലെ ഒഴികഴിവുകൾ പറഞ്ഞ് പലപ്പോഴും ദൈവത്തിന്റെ വിളി തിരസ്കരിക്കുന്നവർ അനേകരാണ്. ഓരോരുത്തരുടെയും പരിമിതികളും ബലഹീനതകളും യഥാർത്ഥമായി അറിയുന്ന ദൈവമാണ് തന്നെ വിളിക്കുന്നതെന്നു ബോദ്ധ്യമുള്ള ഒരുവനും ആ വിളി നിരസിക്കുവാൻ കഴിയുകയില്ല. ആകയാൽ ഇപ്പോൾ വരുക! ദൈവവിളി അനുസരിക്കുക! (വേദഭാഗം: പുറപ്പാട് 3:1-4:18).