അടിസ്ഥാനം (foundation)

ആധാരം, അസ്തിവാരം എന്നും പറയും. എന്തിനും ഒരടിസ്ഥാനം വേണം. ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥിരമായ അടിസ്ഥാനം നിലനിൽക്കുന്നു: (2തിമൊ, 2:19). ഭൂമിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ച് അനേകം പ്രസ്താവനകൾ ബൈബിളിലുണ്ട്: “ഞാൻ ഭൂമിക്കു അടിസ്ഥാനമിട്ടപ്പോൾ നീ എവിടെയായിരുന്നു? നിനക്കു വിവേകമുണ്ടെങ്കിൽ പ്രസ്താവിക്ക.” (ഇയ്യോ, 38:4. ഒ.നോ: ഇയ്യോ, 38;7; സങ്കീ, 82:5; 102:25; സദൃ, 8:29; യെശ, 24:18; 48:13; 51:16; യിരെ, 31:37; സെഖ, 12:1; എബ്രാ, 1:10). നീതിമാൻ ശാശ്വതമായ അടിസ്ഥാനം ഉള്ളവനാണ്: (സദൃ, 10:25). ബുദ്ധിമാൻ പാറമേൽ അടിസ്ഥാനമിട്ടു വീടുപണിയുന്നു: (മത്താ, 7:25; ലൂക്കൊ, 6:48). ഗോപുരം തീർക്കുവാൻ നിശ്ചയിക്കുന്ന വ്യക്തി അതിന്റെ ചെലവു തിട്ടപ്പെടുത്തണം. അല്ലെങ്കിൽ അടിസ്ഥാനമിട്ടശേഷം പണിപൂർത്തിയാക്കുവാൻ കഴിയാതെവരും: (ലൂക്കൊ, 14:29). ചെത്തിയ കല്ലു കൊണ്ടാണു യെരുശലേം ദൈവാലയത്തിനു അടിസ്ഥാനമിട്ടത്: (1രാജാ, 5:17). സഭയുടെ അടിസ്ഥാനം ക്രിസ്തുവാണ്: (1കൊരി, 3:11). അപ്പൊസ്തലന്മാരും പ്രവാചകന്മാരും എന്ന അടിസ്ഥാനത്തിൽ സഭയെ പണിതിരിക്കുന്നു: (എഫെ, 2:20). സത്യത്തിന്റെ തൂണും അടിസ്ഥാനവും എന്നാണ് സഭയെക്കുറിച്ച് പൗലൊസ് അപ്പൊസ്തലൻ പറയുന്നത്: (1 തിമൊ . 3:13). വാഗ്ദത്തത്തിനു കൂട്ടവകാശികളായി യിസ്ഹാക്കിനോടും യാക്കോബിനോടും കൂടെ അബ്രാഹാം കുടാരങ്ങളിൽ പാർത്തുകൊണ്ട് ദൈവം ശില്പിയായി നിർമ്മിച്ചതും അടിസ്ഥാനങ്ങളുള്ളതും ആയ നഗരത്തിനുവേണ്ടി കാത്തിരുന്നു: (എബ്രാ, 11:9,10). യെരൂശലേം എന്ന വിശുദ്ധനഗരത്തിന്റെ മതിലിന് പന്ത്രണ്ടടിസ്ഥാനമുണ്ട്: (വെളി, 21:14).

അടിപ്പിണർ (stripe)

അടി ഏല്ക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന മുറിവ്: (യെശ, 30:26; 53:5; 1പത്രൊ, 2:24). പ്രാചീനകാലത്ത ദണ്ഡനമുറകളിൽ ഒന്നായിരുന്നു അടി. ന്യായപ്രമാണം അനുസരിച്ചു ചില കുറ്റങ്ങൾക്കു ശിക്ഷയായി അടി നല്കാം: “കുറ്റക്കാരൻ അടിക്കു യോഗ്യനാകുന്നു എങ്കിൽ ന്യായാധിപൻ അവനെ നിലത്തു കിടത്തി അവന്റെ കുറ്റത്തിനു തക്കവണ്ണം എണ്ണി അടിപ്പിക്കേണം. നാല്പതു അടി അടിപ്പിക്കാം; അതിൽ കവിയരുതു; കവിഞ്ഞു അടിപ്പിച്ചാൽ സഹോദരൻ നിന്റെ കണ്ണിനു നിന്ദിതൻ ആയീത്തീർന്നേക്കാം.” (ആവ, 25:2,3). ഒരു ന്യായാധിപനു വിധിക്കാവുന്ന പരമാവധി അടി നാല്പതാണ്. മൂന്നു തോൽവാറുകൾ കെട്ടിയ ചമ്മട്ടിയാണ് അടിക്കുവാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. പതിമൂന്നു പ്രാവശ്യം അടിക്കുമ്പോൾ മുപ്പത്തോമ്പത് അടിയാകും. ഒന്നു കുറയ നാല്പതു അടി (39) അഞ്ചുവട്ടം കൊണ്ടു എന്നു പൗലൊസ് പറയുന്നതു ശ്രദ്ധിക്കുക: (2കൊരി, 11:24). റോമിലെ ചമ്മട്ടികളിൽ ലോഹക്കഷണങ്ങളും കൂർത്ത എല്ലുകളും പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു.

അഗ്നിസ്നാനം (baptism of fire)

ക്രിസ്തുവിന്റെ രണ്ടാം വരവിലെ ന്യായവിധിയോടു ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് അഗ്നിസ്നാനം. (മത്താ, 3:9-12; ലൂക്കൊ, 3:16,17). സന്ദർഭം അതു വ്യക്തമാക്കുന്നു. കോതമ്പു കളപ്പുരയിൽ കൂട്ടിവയ്ക്കുകയും പതിർ കെടാത്ത തീയിൽ ഇട്ടു ചുട്ടുകളയുകയും ചെയ്യും. (മത്താ, 3:12). കോതമ്പിന്റെയും കളയുടെയും ഉപമയും (മത്താ, 13:24-30) ഈ സത്യം തന്നെയാണ് വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. സഭായുഗത്തിന്റെ ആരംഭം ആത്മസ്നാനത്തിലും (പ്രവൃ, 1:5; 11:16) രാജ്യയുഗത്തിന്റെ ആരംഭം അഗ്നിസ്നാനത്തിലും ആണ്. ക്രിസ്തുവിന്റെ ഒന്നും രണ്ടും വരവുകളെ സമാന്തരമായി യോഹന്നാൻ സ്നാപകൻ പ്രസ്താവിക്കുന്നതിൽ സംശയിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. പഴയനിയമ പ്രവാചകന്മാർ പലപ്പോഴും അപ്രകാരമാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. (യെശ, 61;1,2; ലൂക്കൊ, 4:16-21).

അഗ്നിസർപ്പം (fiery serpent)

യിസായേല്യർ ഏദോം ദേശത്തുകൂടി സഞ്ചരിച്ചപ്പോൾ അവർക്കു ഭക്ഷണവും വെള്ളവും ദുർല്ലഭമായി. തന്മൂലം അവർ മോശെക്കും ദൈവത്തിനും വിരോധമായി സംസാരിച്ചു. യഹോവ ജനങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അഗ്നിസർപ്പങ്ങളെ അയച്ചു. അവയുടെ കടിയേറ്റ് അനേകംപേർ മരിച്ചു. അഗ്നിസർപ്പത്തിന്റെ കടിയേൽക്കുന്ന ഭാഗത്തു തീവ്രമായ വേദനയും ചൂടും അനുഭവപ്പെട്ടു. യഹോവയുടെ കല്പന അനുസരിച്ചു മോശെ ഒരു താമ്രസർപ്പം നിർമ്മിച്ചു കൊടിമരത്തിൽ തുക്കി. കടിയേറ്റവർ വിശ്വാസത്താൽ താമ്രസർപ്പത്തെ നോക്കുകയും രക്ഷ പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തു. (സംഖ്യാ, 21:4-9). യെശയ്യാ പ്രവാചകൻ പറക്കുന്ന അഗ്നിസർപ്പങ്ങളെക്കുറിച്ചു (യെശ, 30:6) പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ട്. സർപ്പങ്ങളുടെ ദ്രുതഗമനമാകണം പ്രസ്തുത പേരിനടിസ്ഥാനം. (സംഖ്യാ, 21:6-8; ആവ, 8:15; യെശ, 14:9; 30:6).

അഗ്നിമേഘസ്തംഭം (pillar of cloud and fire)

ദൈവം യിസ്രായേൽ ജനത്തെ മരുഭൂമിയിലൂടെ നയിച്ചത് അഗ്നിമേഘസ്തംഭത്താലാണ്. ചെങ്കടലിന്നരികെയുള്ള മരുഭൂമിയിൽ കൂടി ദൈവം ജനത്തെ ചുറ്റിനടത്തി. (പുറ, 13:18). തുടർന്ന്, “അവർ പകലും രാവും യാത്രചെയ്വാൻ തക്കവണ്ണം അവർക്കു വഴികാണിക്കേണ്ടതിന്നു പകൽ മേഘസ്തംഭത്തിലും അവർക്കു വെളിച്ചം കൊടുക്കേണ്ടതിനു രാത്രി അഗ്നിസ്തംഭത്തിലും യഹോവ അവർക്കു മുമ്പായി പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. പകൽ മേഘസ്തംഭവും രാത്രി അഗ്നിസ്തംഭവും ജനത്തിന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നു മാറിയതുമില്ല.” (പുറ, 13:21,22). മരുഭൂമിയിലൂടെ പകലും രാത്രിയും ജനത്തിനു യാത്ര ചെയ്യുവാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു ഈ ദൈവിക കരുതൽ. അഗ്നിയുടെയും മേഘത്തിന്റെയും ഒരേ ഒരു സ്തംഭം (തൂൺ) മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. (പുറ 14:24). രാത്രിയിൽ പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ അതിനെ മേഘസ്തംഭമെന്നും (പുറ, 14:19), മേഘം എന്നും (സംഖ്യാ, 9:21) വിളിച്ചു. അതു അഗ്നിയാൽ ആവരണം ചെയ്യപ്പെട്ട മേഘം ആയിരുന്നു. പകൽ സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ വെറും മേഘമായി കാണപ്പെട്ടു; എന്നാൽ രാത്രി അഗ്നിപ്രഭയായും. മിസ്രയീമ്യസൈന്യം യിസ്രായേല്യരുടെ അടുത്തുവന്നപ്പോൾ യിസ്രായേല്യരുടെ സൈന്യത്തിനു മുമ്പായി നടന്ന ദൈവദൂതൻ അവരുടെ പിന്നാലെ നടന്നു; ഒപ്പം മേഘസ്തംഭവും. രാത്രിയിൽ മിസ്രയീമ്യസൈന്യവും യിസ്രായേല്യരുടെ സൈന്യവും തമ്മിൽ അടുക്കാതവണ്ണം മേഘസ്തംഭം അവരുടെ മദ്ധ്യേ വന്നു. മിസ്രയീമ്യർക്കു അതു മേഘവും അന്ധകാരവും ആയിരുന്നു. എന്നാൽ യിസ്രായേല്യർക്കു രാത്രിയെ പ്രകാശമാക്കികൊടുത്തു. സമാഗമനകൂടാരത്തിനകത്തു കടന്നു മോശെ ദൈവത്തോടു സംസാരിക്കുമ്പോൾ മേഘസ്തംഭം കൂടാരവാതിൽക്കൽ നിൽക്കും. (പുറ, 33:7-11). യഹോവ ന്യായവിധിക്കായി ഇറങ്ങിവന്നതും മേഘത്തിലാണ്. (സംഖ്യാ, 12:5; 14:13-35). മോശെയുടെ മരണകാലമടുത്തപ്പോൾ പിന്തുടർച്ചയ്ക്കായി യോശുവയ്ക്ക് കല്പന കൊടുക്കുവാൻ ദൈവം സമാഗമനകൂടാരത്തിൽ വച്ച് മോശെക്കും യോശുവയ്ക്കും മേഘസ്തംഭത്തിൽ പ്രത്യക്ഷനായി. (ആവ, 31:14-21). യഹോവ മേഘസ്തംഭത്തിൽനിന്നു ജനത്തോടു സംസാരിച്ചതായി സങ്കീർത്തനം 99:7-ൽ പ്രസ്താവിക്കുന്നു. മടങ്ങിവന്ന പ്രവാസികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ ദൈവം യിസ്രായേൽജനത്തെ മേഘസ്തംഭം കൊണ്ടും അഗ്നിസ്തംഭം കൊണ്ടും വഴിനടത്തിയ ചരിത്രം എസ്രാ അനുസ്മരിപ്പിച്ചു. (നെഹ, 9:12-19). പിതാക്കന്മാരെല്ലാവരും മേഘത്തിൻ കീഴിലായിരുവെന്നും മേഘത്തിൽ സ്നാനം ഏറ്റു മോശെയോടു ചേർന്നു എന്നും അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് രേഖപ്പെടുത്തി. (1കൊരി, 10:1,2). പ്രകൃതിസഹജമായ ഒരു വിശദീകരണവും നല്കാൻ കഴിയാത്ത വിധമുള്ള ദൈവികപ്രത്യക്ഷത ആയിരുന്നു ഈ അഗ്നിമേഘസ്തംഭം.