യോഹന്നാൻ ഏഴുതിയ രണ്ടാം ലേഖനം (Book of 2 John)

പുതിയനിയമത്തിലെ ഇരുപത്തി നാലാമത്തെ പുസ്തകം. പദസമുച്ചയം, ശൈലി, ചിന്ത, സ്വഭാവം എന്നിവയിൽ രണ്ടും മൂന്നും ലേഖനങ്ങൾ ഒന്നാം ലേഖനത്തോടു സാജാത്യം പുലർത്തുന്നു. അതിനാൽ മൂന്നു ലേഖനങ്ങളുടെയും എഴുത്തുകാരൻ ഒരേ വ്യക്തിയാണെന്നതിൽ സംശയിക്കേണ്ടതില്ല. മുപ്പനായ ഞാൻ (2:1; 3;1) എന്നാണ് രണ്ടു ലേഖനങ്ങളിലും എഴുത്തുകാരൻ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്. വളരെ ചെറിയ ലേഖനങ്ങളാണ് രണ്ടും. അനുവാചകരും, ലക്ഷ്യവും വിഭിന്നങ്ങളാണങ്കിൽ തന്നെയും പദപ്രയോഗത്തിൽ രണ്ടു ലേഖനങ്ങൾക്കും തമ്മിൽ സാമ്യമുണ്ട്. ആരംഭത്തിലെ സംബോധന സമാനമാണ്. സ്വീകർത്താവിന്റെ ആത്മീയ പുരോഗതിയിൽ എഴുത്തുകാരൻ രണ്ടു ലേഖനങ്ങളിലും സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ലേഖനങ്ങളുടെ സമാപനവും ഏതാണ്ട് ഒരേ വിധത്തിൽത്തന്നെയാണാ. രണ്ടാം ലേഖനം എഴുതിയിരിക്കുന്നതു ‘മാന്യ നായകിയാർക്കും മക്കൾക്കും’ ആണ്. (വാ.1). സഭയെയും അവളുടെ ആത്മീയമക്കളെയും ആണ് ഇതു കുറിക്കുന്നതെന്നു പൊതുവെ കരുതപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ ചിലരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ കുറിയ (മാന്യ നായകി എന്നതിന്റെ ഗ്രീക്കു പദം) ഒരു വ്യക്തിയെക്കുറിക്കുന്നു. ലഭിച്ച കല്പനകളെ വിശേഷാൽ സഹോദര സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കല്പന പ്രമാണിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടുകയും ക്രിസ്തു ജഡത്തിൽ വന്നു എന്നു വിശ്വസിക്കാത്ത ദുരുപദേഷ്ടാക്കന്മാർക്കു താക്കീതു നല്കുകയും അവരോടു കുശലം പറകപോലും അരുതെന്നു ഉദേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മുഖാമുഖം കണ്ടു സംസാരിക്കാനുള്ള ആശ പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു ലേഖനം സമാപിക്കുന്നു. ക്രിസ്തുവിനെയും ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹത്തെയും സംബന്ധിച്ചുള്ള വിവരണത്തിൽ ഒന്നാം ലേഖനത്തെയും വ്യാജോപദേഷ്ടാക്കന്മാരുടെ വിവരണത്തിൽ പത്രൊസിന്റെ രണ്ടാം ലേഖനത്തെയും ഈ ലേഖനം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

ഗ്രന്ഥകർത്തൃത്വം: ഗ്രന്ഥകർത്തത്വത്തെ സംബന്ധിച്ച് ഒന്നാം ലേഖനവുമായി തട്ടിച്ചുനോക്കുമ്പോൾ ബാഹ്യമായ തെളിവുകൾ രണ്ടാം ലേഖനത്തിൽ തുലോം പരിമിതമാണ്. ഐറേനിയസ് ഈ ലേഖനത്തിൽ നിന്നും ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും മറ്റ് പലരെയും പോലെതന്നെ, പ്രസ്തുത ലേഖനം ഒന്നാം ലേഖനത്തിന്റെ ഭാഗം എന്ന് വിശ്വസിച്ചു പോന്നു. (അദ്ധ്യായങ്ങളും വാക്യങ്ങളും വിഭജിച്ചത് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു ശേഷമാണല്ലോ) ഒറിഗൺ ലേഖനത്തെ സംശയദൃഷ്ടിയോടെ വീക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ അലക്സാണ്ട്രിയയിലെ ക്ലമന്റും, ഡയോനീഷ്യസും യോഹന്നാനാണ് ഗ്രന്ഥകാരൻ എന്ന് ഒരു പോലെ സമ്മതിക്കുന്നു. 10-ാം വാക്യം യോഹന്നാൻ അപ്പൊസ്തലൻ തന്നെ എഴുതിയിട്ടുള്ളതെന്ന് സിപ്രീയൻ സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷം ഒന്നും മൂന്നും ലേഖനങ്ങൾ ഇവയുടെ സ്വഭാവം, ഭാഷാശൈലി എന്നിവയോടു കാണുന്ന പൊരുത്തം കണക്കാക്കിയാണ് ആന്തരിക തെളിവുകൾ നിരത്തിയിട്ടുള്ളത്. രണ്ടും മൂന്നും ലേഖനങ്ങളുടെ ആരംഭം ഒന്നാം ലേഖനത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെങ്കിലും മൂന്ന് ലേഖനങ്ങളുടെയും ഗ്രന്ഥകർത്തൃത്വം യോഹന്നാനിൽ തന്നെ ആരോപിക്കുന്നതിന് ആരും വിസമ്മതിക്കുന്നില്ല. ഒരേ വ്യക്തി ഏതാണ്ട് ഒരേ കാലയളവിൽ ഇത് എഴുതി എന്ന് വിശ്വസിക്കാം. രണ്ടാം ലേഖനത്തിന്റെ എഴുത്തുകാരൻ യോഹന്നാൻ അപ്പൊസ്തലൻ തന്നെയാണെന്ന് പരമ്പരാഗതമായ വിശ്വാസത്തെ ഖണ്ഡിക്കത്തെക്ക ഏതെങ്കിലും കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നില്ല.

എഴുതിയ കാലം: യോഹന്നാന്റെ ഒന്നാം ലേഖനം പോലെ തന്നെ, രണ്ട് പൊതു കാഘട്ടങ്ങൾക്ക് സാധ്യതയുണ്ട്. ഒന്നുകിൽ യെരുശലേം ദേവാലയം നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പ് (AD 70) അല്ലെങ്കിൽ (AD 90-100) ഇടയ്ക്ക് എഴുതപ്പെട്ടു എന്നു കരുതുന്നു. ആദ്യം പ്രസ്താവിച്ച കാലഘട്ടത്തിലാണ് എഴുതിയതെങ്കിൽ യരുശലേമിൽനിന്നും, രണ്ടാമത്തെ കാലഘട്ടമാണ് സ്വീകാര്യമെങ്കിൽ അപ്പൊസ്തലന്റെ അന്ത്യനാളുകൾ താൻ ചിലവഴിച്ച എഫേസോസിൽ നിന്നും ഇതെഴുതിയെന്ന് വിചാരിപ്പാൻ ന്യായമുണ്ട്. പൊതുവെ, രണ്ടാമത്തെ കാലമാണ് അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുനത്.

പശ്ചാത്തലവും സന്ദേശവും: ആദിമസഭകളിലെ സഞ്ചാരസുവിശേഷകന്മാരുടെ തീവ്രയത്നമാണ് ഈ ലേഖനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലം. ഇങ്ങനെ സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ട് ശുശ്രൂഷചെയ്തുവന്ന സുവിശേഷകന്മാർക്ക് ക്രിസ്തീയ ഭവനങ്ങളിലും സഭകളിലും പാർപ്പിടവും, ആഹാരവും, ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ സാമ്പത്തിക സഹായവും നല്കിപോന്നു. വളരെ വേഗത്തിൽ ദുരുപദേഷ്ടാക്കന്മാരായ ആളുകൾ തങ്ങളുടെ ദുരുപദേശപ്രചരണത്തിനു വേണ്ടി ഇതേമാർഗ്ഗം അവലംബിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ദുരുപദേഷ്ടാക്കന്മാർക്കെതിരെ ശബ്ദിക്കുക, ഇത്രമാത്രം പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്ന വിഷയമായിരുന്നു എങ്കിൽ, ഇക്കാലഘട്ടത്തിലെ വിവിധ വിഭാഗക്കാർ, ദുരുപദേഷ്ടാക്കൾ, വ്യാജമതങ്ങൾ ഇവയോട് അപ്പൊസ്തലന് പറയാനുള്ളത് എന്തായിരിക്കും? ചിന്തിക്കുക. രണ്ടാം ലേഖനത്തിലെ കേന്ദ്രവിഷയമിതാണ്: നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ആളത്വത്തെ സംബന്ധിച്ച് തെറ്റായ വിധത്തിൽ ഉപദേശിക്കുന്ന വ്യക്തികളും കൂട്ടങ്ങളുമായി യാതൊരുവിധ സഹകരണവും നമുക്ക് പാടില്ലാത്തതാകുന്നു. (വാ,10,11).

പ്രധാന വാക്യങ്ങൾ: 1. “നമ്മിൽ വസിക്കുന്നതും നമ്മോടുകൂടെ എന്നേക്കും ഇരിക്കുന്നതുമായ സത്യംനിമിത്തം ഞാൻ മാത്രമല്ല,” 2യോഹന്നാൻ 1:1.

2. “നാം അവന്റെ കല്പനകളെ അനുസരിച്ചുനടക്കുന്നതു തന്നേ സ്നേഹം ആകുന്നു. നിങ്ങൾ ആദിമുതൽ കേട്ടതുപോലെ അനുസരിച്ചുനടപ്പാനുള്ള കല്പന ഇതത്രേ.” 2യോഹന്നാൻ 1:6.

3. “ക്രിസ്തുവിന്റെ ഉപദേശത്തിൽ നിലനിൽക്കാതെ അതിർ കടന്നുപോകുന്ന ഒരുത്തന്നും ദൈവം ഇല്ല; ഉപദേശത്തിൽ നിലനില്ക്കുന്നവന്നോ പിതാവും പുത്രനും ഉണ്ടു. ഒരുത്തൻ ഈ ഉപദേശവുംകൊണ്ടു അല്ലാതെ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വന്നുവെങ്കിൽ അവനെ വീട്ടിൽ കൈക്കൊള്ളരുതു; അവന്നു കുശലം പറകയും അരുതു.” 2യോഹന്നാൻ 1:9,10.

ബാഹ്യരേഖ: I. അപ്പൊസ്തലിക അഭിവാദനം: കൃപയും കരുണയും സമാധാനവും; 1:3. 

II. അപ്പൊസ്തലന്റെ സന്തോഷം: അനുസരണയുള്ള മക്കൾ; (വാ.4. 

III. അപ്പൊസ്തലിക പ്രബോധനം: സ്നേഹത്തിൽ നടക്കുക; വാ.5,6. 

IV അപ്പൊസ്തലിക കരുതൽ: വഞ്ചകരായ എതിർ ക്രിസ്തുക്കൾ; വാ.7-11.

V. അപ്പൊസ്തലിക പ്രത്യാശ: ഒരു വ്യക്തിഗത സന്ദർശനം; വാ.12,13.