സുറിയ (Syria)

അസ്സീറിയയുടെ സംക്ഷിപ്തരൂപമാണ് സിറിയ. അരാമ്യർ പാർത്തിരുന്ന പ്രദേശത്തെയായിരുന്നു ഹെരോഡോട്ടസ് സുറിയ എന്നു വിളിച്ചത്. അലക്സാണ്ടറുടെ ആക്രമണശേഷമാണ് ഈ പേരിനു പ്രചാരം ലഭിച്ചത്. സുറിയയുടെ അതിരുകൾ ഒരിക്കലും സ്ഥിരിമായിരുന്നിട്ടില്ല. കിഴക്ക് യുഫ്രട്ടീസും അറേബ്യൻ മരുഭൂമിയും പടിഞ്ഞാറു മെഡിറ്ററേനിയൻ സമുദ്രവും വടക്ക് അമാനൂസ്, ടൗറസ് പർവ്വതനിരകളും, തെക്കു പലസ്തീനും ആണ് പ്രധാന അതിരുകൾ. ഏകദേശം മുപ്പതിനായിരം ചതുരശ്രമൈൽ വ്യാപ്തിയുണ്ട്. സുറിയയിലെ പ്രധാനപട്ടണങ്ങൾ ദമ്മേശെക്ക്, അന്ത്യൊക്ക്യ, ഹമ്മാത്ത്, ബിബ്ളൊസ് , അലെപ്പോ, പാമീറാ, കർക്കെമീശ് എന്നിവയാണ്. സുറിയയിലെ പ്രധാനനദികളാണ് അബാനയും പർപ്പറും. ഉത്തരഭാഗത്ത് യൂഫ്രട്ടീസ് നദിയുടെ പോഷക നദികൾ ഒഴുകുന്നു. പഴയനിയമത്തിൽ അരാം എന്ന പേരിലാണ് സുറിയ പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അബ്രാഹാമിൻ്റെ ദാസനായ എല്യേസർ ദമ്മേശെക്കുകാരനായിരുന്നു. (ഉല്പ, 15:2). എലീശയുടെ അടുക്കൽവന്നു കുഷ്ഠരോഗത്തിൽ നിന്നു സൗഖ്യം പ്രാപിച്ച നയമാൻ അരാംരാജാവിൻ്റെ സേനാപതി ആയിരുന്നു. (2രാജാ, 5:1-14; ലൂക്കൊ, 4:27).

യേശു ജനിക്കുമ്പോൾ ദേശാധിപതിയായ കുറേന്യൊസ് ആണ് സുറിയ ഭരിച്ചിരുന്നത്. ഓറന്റീസ് നദീതീരത്തുള്ള അന്ത്യാക്യയായിരുന്നു ദേശാധിപതിയുടെ ആസ്ഥാനം. (ലൂക്കൊ, 2:1,2). റോമാസാമ്രാജ്യത്തിലെ വലിയ നഗരങ്ങളിൽ മൂന്നാമത്തേതായിരുന്നു അന്ത്യാക്ക്യ. യേശു തന്റെ ശുശ്രൂഷ പലസ്തീനിൽ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. എങ്കിലും അവന്റെ അത്ഭുതപ്രവൃത്തികളുടെ ശ്രുതി സുറിയ മുഴുവൻ പരന്നു. (മത്താ, 4:24). ആദിമസഭയുടെ ചരിത്രത്തിൽ സുറിയയ്ക്ക് പ്രധാന പങ്കുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിന്റെ അനുയായികൾ ക്രിസ്ത്യാനികൾ എന്നു വിളിക്കപ്പെട്ടതു അന്ത്യാക്ക്യയിൽ വച്ചായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 11:26). ദമസ്ക്കൊസിലേക്കു പോകുന്ന വഴിയിൽ വച്ചു പൌലൊസിന്റെ മാനസാന്തരം നടന്നു. (പ്രവൃ, 9:1-9). ജാതികളുടെ ഇടയിൽ സുവിശേഷ പ്രവർത്തനം നടത്തുന്നതിനു പൗലൊസിനെയും ബർന്നബാസിനെയും നിയോഗിച്ചത് അന്ത്യൊക്ക്യ സഭയായിരുന്നു. (പ്രവൃ, 13:1-3). കൗദ്യൊസ് ചക്രവർത്തിയുടെ വാഴ്ചക്കാലത്ത് ക്ഷാമം പൊട്ടി പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ അന്ത്യാക്ക്യയിലും ചുറ്റുമുള്ള ക്രിസ്ത്യാനികൾ യെരുശലേമിലെ സഹോദരന്മാർക്കു സഹായം എത്തിച്ചു കൊടുത്തു. (പ്രവൃ, 11:27-30).